«Λόγω των υφιστάμενων οικονομικών συνθηκών, έχουν προκύψει σημαντικές αλλαγές σε σχέση με την έκθεση του 2008 όσον αφορά τους κινδύνους», δηλώνει ο Peter R. Porrino, Παγκόσμιος Διευθυντής Ασφαλειών (Global Director of Insurance) του Παγκόσμιου Κέντρου Ασφαλειών της Ernst & Young. «Καθώς οι ασφαλιστικές εξακολουθούν να αναζητούν τον τρόπο ώστε να εξέλθουν από την ύφεση, θα πρέπει να εστιάσουν την προσοχή τους στην αλλαγή της προσέγγισής τους αναφορικά με τη διαχείριση κινδύνου, την κανονιστική ανάλυση και την κοινοποίηση πληροφοριών σχετικά με τον κίνδυνο».
Η έκθεση προσδιορίζει τους 10 σημαντικότερους επιχειρηματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει ο κλάδος, όπως ιεραρχήθηκαν από περισσότερους από 100 κορυφαίους αναλυτές του κλάδου. Οι δέκα σημαντικότεροι κίνδυνοι για τη φετινή χρονιά είναι οι εξής:
1. Η κρίση των χρηματοπιστωτικών αγορών: η κρίση έχει πλήξει σημαντικά τον κλάδο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Ακόμη και εάν υποχωρήσει ο συστημικός κίνδυνος, οι επιπτώσεις είναι τόσο βαθιές, ώστε είναι πιθανό να διαμορφώσουν τις συνθήκες που θα επικρατούν στον κλάδο για την επόμενη δεκαετία.
2. Κίνδυνος μοντέλου: η αδυναμία αναγνώρισης των ελλείψεων των μοντέλων και ο ανεπαρκής καθορισμός της φύσης του κινδύνου, άφησαν ορισμένες εταιρείες απροετοίμαστες ως προς το μέγεθος των πρόσφατων χρηματοπιστωτικών γεγονότων.
3. Κανονιστική παρέμβαση: οι εταιρείες πρέπει να είναι προετοιμασμένες για σαρωτικές αλλαγές σε ό,τι αφορά το Solvency ΙΙ, τη σύγκλιση με τις λογιστικές αρχές IFRS (International Financial Reporting Standards - Διεθνή πρότυπα χρηματοοικονομικής πληροφόρησης) και τη συνεχιζόμενη διαμάχη μεταξύ των ομοσπονδιακών και των πολιτειακών κανονισμών στις Η.Π.Α.
4. Διαχείριση του κύκλου για την ανάληψη γενικών ασφαλειών (non-life underwriting cycle): η εσφαλμένη διαχείριση του κύκλου είναι η υπ αριθμόν ένα αιτία της αφερεγγυότητας στον κλάδο γενικών ασφαλειών και ο κύριος ζημιογόνος παράγοντας σε ό,τι αφορά την αξία για τα ενδιαφερόμενα μέρη.
5. Γεωπολιτικές κρίσεις: ο γενικότερος κίνδυνος των γεωπολιτικών κρίσεων εντείνεται από την οικονομική ύφεση, καθώς η μείωση των εσόδων προκαλεί πολιτικές πιέσεις και η κατάρρευση των φορολογικών εσόδων απειλεί την ικανότητα των κυβερνήσεων να αντιδράσουν.
6. Δημογραφικές μετατοπίσεις στις βασικές αγορές: η εστίαση των καταναλωτών στα καταθετικά προϊόντα αυξάνει την ανάγκη του κλάδου ασφαλειών να διαχειριστεί με στρατηγικό τρόπο τον κεφαλαιακό κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένης της έκθεσης στις αγορές μετοχών.
7. Αναδυόμενες αγορές: οι αναδυόμενες αγορές, παρότι αποδεικνύεται ότι αποτελούν τομέα επέκτασης για τις μεγάλες διαφοροποιημένες ασφαλιστικές εταιρείες, είναι περισσότερο ευάλωτες στην ταχεία και απρόσμενη επιδείνωση των συνθηκών.
8. Δίκτυο διανομής: ακόμη και υπό τις παρούσες συνθήκες, το πλαίσιο των υφιστάμενων συνθηκών της αγοράς και την αυξανόμενη εστίαση στη μείωση των δαπανών, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες και κίνδυνοι σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις σε στρατηγικές πολλαπλών διανομών (multi-distribution strategies).
9. Νομικοί κίνδυνοι: οι απρόσμενες αλλαγές τόσο στις μορφές όσο και στις πηγές αστικής ευθύνης εξακολουθούν να αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες γενικών ασφαλειών.
10. Κλιματική αλλαγή και καταστροφικά γεγονότα: τα ακραία γεγονότα θέτουν σημαντικότατους κινδύνους στρατηγικής για τον κλάδο και έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για τους ασφαλιστές που πληρώνουν το τίμημα των κλιμακούμενων εξόδων λόγω των αυξανόμενων καταστροφικών ζημιών.
Παρότι το μεγαλύτερο μέρος του κινδύνου πτωτικής τάσης των τιμών έχει ήδη πλήξει τις αγορές, η τρέχουσα αναταραχή εξακολουθεί να αποτελεί άμεση απειλή. «Σε αυτό το πλαίσιο, είναι πολύ βασικό οι ασφαλιστικές εταιρείες να ασχοληθούν με θέματα όπως τα καινοτόμα προϊόντα, η αλλαγή των κανονισμών, οι επενδυτικές στρατηγικές και οι κεφαλαιακές απαιτήσεις, προκειμένου να διατηρήσουν τη δυνατότητα κερδοφορίας τους και την πιστοληπτική τους ικανότητα. Αυτό θα χρησιμεύσει ως σημείο εκκίνησης