Κατά της ΑΒΒ και του Διεθνούς Αερολιμένα είχε προσφύγει η Ηochtief Airport, στηρίζοντας την απόφαση της αυτή στο γεγονός ότι δεν είχε συμφωνήσει στην πώληση του 5%, όπως προβλέπει η σύμβαση παραχώρησης. Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου η ΑΒΒ είχε πουλήσει τις μετοχές της στον Όμιλο Κοπελούζου από το 1999, σε παράβαση όχι μόνο της σχετικής σύμβασης αλλά και της σχετικής ελληνικής νομοθεσίας (του Ελληνικού Δικαίου). Το άρθρο 37 του Συμφώνου Ανάπτυξης του Αεροδρομίου (ΣΑΑ ή ADA) ορίζει ότι κανένας μέτοχος δεν μπορούσε να πουλήσει τις μετοχές του προτού περάσουν δύο χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του Ελευθέριος Βενιζέλος και τότε πάλι μόνο με τη συγκατάθεση όλων των άλλων μετόχων. Η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο Διαιτησίας του Λονδίνου (LCΙA London International Court of Arbitration) έγινε από τη Hochtief , διότι παρά την αντίρρησή της, το διοικητικό συμβούλιο είχε αποδεχθεί τη συναλλαγή και είχε καταχωρήσει τις μετοχές στην Horizon. Η απόφαση κάνει λόγο για επίδειξη ”κακής πίστης” εκ μέρους της ΑΒΒ στις συναλλαγές της με τη Hochtief ενώ διατάσει την ακύρωση της συναλλαγής και την πληρωμή των δικαστικών εξόδων από τους υπαίτιους.