O ιδιωτικός τομέας ήδη άλλωστε έχει υποστεί το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης, μετρώντας 300.000 απολυμένους εργαζόμενους αλλά και μειώσεις μισθών που τα επίσημα στοιχεία κατατάσσουν στο 8% με 12% αλλά παράγοντες της αγοράς τοποθετούν ακόμη και στο 25%!
Σημειώνεται ότι η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβασης Εργασίας, που αποτελεί ουσιαστικά τη μοναδική «γραμμή άμυνας» που έχει απομείνει για τους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα, προβλέπει 751,39 ευρώ ως κατώτατο μισθό ή 33,57 ευρώ ως κατώτατο ημερομίσθιο.
Ο εργατολόγος και πρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους, Αλέξης Μητρόπουλος αναφέρει πάντως ότι «η ''θεσμική'' αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική».
Σύμφωνα με τον κ. Μητρόπουλο η υποχρέωση κατάργησης του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ, καθώς και της απαγόρευσης επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων, έχει ψηφιστεί με το ν. 3845/2010 (ΦΕΚ Α 65/6-5-2010), δηλαδή το Μνημόνιο. Συγκεκριμένα στην παρ. 7 του άρθρου 2 του νόμου αυτού ορίζεται ότι: «7.Οι όροι των ομοιοεπαγγελματικών και επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας μπορούν να αποκλίνουν έναντι των αντιστοίχων όρων κλαδικών συμβάσεων εργασίας, καθώς και των εθνικών γενικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Και οι όροι των κλαδικών συμβάσεων εργασίας μπορούν να αποκλίνουν έναντι των αντιστοίχων όρων εθνικών γενικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας (.). Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μπορεί να ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου αυτής.». Στον ίδιο νόμο μάλιστα θεσμοθετήθηκε και η πρώτη ρητή κατάργηση του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ, αφού για ανέργους ηλικίας μέχρι 24 ετών δόθηκε η δυνατότητα να απασχολούνται με μισθό ίσο με το 80% του κατώτατου (άρθρο 2 παρ. 6).
Οι σύνδεσμοι των εργοδοτών(ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΓΕΣΕΒΕ) από την πλευρά τους θεωρούν πως ο περιορισμός των κατώτατων μισθών και της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων απειλεί να αποτελέσει άλλο ένα "χαστούκι" στον χειμαζόμενο ιδιωτικό τομέα, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια στην περαιτέρω συρρίκνωση της κατανάλωσης και του τζίρου των επιχειρήσεων, την επιδείνωση του υφεσιακού σπιράλ που διάγει η χώρα, στην υστέρηση των εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τον αυξημένο κίνδυνο γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης.
Αυτό επισημαίνει και σχετική δήλωση των επαγγελματοβιοτεχνών της ΓΕΣΕΒΕ, που παραητηρεί πως "η κατάργηση της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια όχι στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας όπως υποστηρίζεται, αλλά αντίθετα στον πλήρη δημοσιονομικό εκτροχιασμό τον οποίο επιδιώκει να αποφύγει."
Σε ανακοίνωση της από την πλευρά της η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου σημειώνει πως: "Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μία διαδικασία άγριας εσωτερικής υποτίμησης. Είναι σαφές σε όλους ότι η εσωτερική υποτίμηση κανέναν ρόλο δεν παίζει στην ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων με δεδομένο ότι ο κατώτατος μηνιαίος μισθός στην Ελλάδα, υστερεί σημαντικά έναντι των κατώτατων μισθών των πλουσιότερων χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ας αποφασίσουν επιτέλους εάν εργασιακά μας κατατάσσουν στην Ανατολή ή στα Βαλκάνια και εάν τελικά μας θέλουν ή όχι στην Ευρώπη."
Ο Πρόεδρος της ΕΣΕΕ κ. Βασίλης Κορκίδης μάλιστα με δηλώσεις του ανέβασε τους τόνους λέγοντας πως: «Καλούμε την Ελληνική Κυβέρνηση να βρει τρόπο να «θέσει» την Τρόικα σε «εφεδρεία» πριν απολύσει όλους τους Έλληνες σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Είναι βέβαιο ότι εάν χρεοκοπήσει η ελληνική κοινωνία τότε θα χρεοκοπήσει και το κράτος...»
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Δημήτρης Δασκαλόπουλος κάνει λόγο για «κακοστημένο θέατρο» μέσω του οποίου επιχειρείται να μεταφερθεί το κόστος της κρίσης στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.
«Ο ΣΕΒ έχει έμπρακτα αποδείξει, όλα αυτά τα χρόνια, την προσήλωσή του στον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της Εθικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας», τόνισε.
«Έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα για να μην καταργηθεί ο 13ος και ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα και έχει με στοιχεία τεκμηριώσει στην τρόικα την άποψη, ότι το κύριο πρόβλημα της ιδιωτικής οικονομίας δεν είναι το μισθολογικό», προσέθεσε.
«Η έμμεση επαναφορά του θέματος της Συλλογικής Σύμβασης παραπέμπει σε ένα κακοστημένο θέατρο, μέσω του οποίου, οι υπαίτιοι της κρίσης επιχειρούν να φορτώσουν, για άλλη μια φορά, το κόστος των επιλογών και χειρισμών τους σε αυτούς, που δεν ευθύνονται για την κρίση, στον ιδιωτικό τομέα και στους εργαζόμενούς του, που εξοντώνονται αργά και σταθερά στον βωμό της διατήρησης του πελατειακού κράτους» κατέληξε ο πρόεδρος του ΣΕΒ.