Τα πάλαι ποτέ ψαροχώρια, σήμερα αποτελούν το πλέον εκκωφαντικό successtory των διεθνών ΜΜΕ. Τόσο, εκκωφαντικού που οι κλαγγές των όπλων του υπό ισοπέδωση Λιβάνου, να μην μπορούν να σταθούν εμπόδιο στους υποψήφιους επενδυτέςπου συρρέουν μπροστά στις Πύλες του μεγαλύτερου καπιταλιστικού ονείρου των αρχών του 21ου αιώνα.

Σε αυτό το σύγχρονο επενδυτικό παραμύθι ξεναγεί το Reporter.grο πρέσβης της Ελλάδος στα ΗΑΕ, Δρ. Παναγιώτης Θεοδωρακόπουλος, ξεδιπλώνοντας μέσα από μια αποκλειστική συνέντευξη το παρόν και το μέλλον των οικονομικών και πολιτικών σχέσεων της Ελλάδος με μια περιοχή όπου ακόμα και το μέλλον μοιάζει μακρινό παρελθόν.

Σε ποιο σημείο βρίσκονται σήμερα οι διμερείς σχέσεις;

Θα ξεκινήσω την περιήγηση στα ΗΕΑ, από το εμιράτο του Αμπού Ντάμπι, το οποίο είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε αποθέματα πετρελαίου και υδρογονάνθρακες, η σημαντικότερη επιτυχία, όμως υπήρξε η στροφή προς την εύρεση άλλων εισοδηματικών πηγών. Την ίδια στιγμή, το εμιράτο του Ντουμπάι, το οποίο δεν διαθέτει πετρέλαιο, κατόρθωσε να γίνει συνώνυμο της βιομηχανίας υπηρεσιών, σε τομείς όπως οι μεταφορές, θαλάσσιες και εναέριες,τα κτηματομεσιτικά, ο τουρισμός,πρώτιστος όμως το πνεύμα καινοτομίας. Τα εμιράτα λειτουργούν συμπληρωματικά μεταξύ τους. Εμιράτα δεν είναι μόνο το Ντουμπάι, παρά το γεγονός ότι το τελευταίο κατέστη το πετράδι του στέμματος στις αερομεταφορές, τη διαχείριση λιμένων, ενώ, το τοπίο στις κατασκευές το έχει εξακοντίσει στην κορυφή του παγκόσμιου επενδυτικού ενδιαφέροντος! Η Ελλάδα οφείλει να διερευνήσει τις ευκαιρίες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Αυτός είναι και ο άξονας προσέγγισης της πρεσβείας μας στη δραστηριοποίηση στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Πολυεπίπεδος. Και βέβαια το Αμπού Νταμπί, είναι το κέντροτης εξωτερικής πολιτικής. Μιλώντας δε, για τις διμερείς οικονομικές σχέσεις, πρέπεινα τονίσουμε ότι οι ελληνικέςεπιχειρήσειςδίνουν προστιθέμενη αξία στο ελληνικόόνομα. Η διοίκηση –Σείχηδες- αναφέρεται ιδιαίτερα θετικά στην ελληνική κοινότητα .

Ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών, θα λέγατε ότι κινείται σε ικανοποιητικά επίπεδα;

Ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών έχει τριπλασιαστεί κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών (2003: 65.8εκ ευρώ, 2005: 210εκ. ευρώ).Έχουμε, ωστόσο, να διανύσουμε πολύ δρόμο, ειδικά αν λάβουμε υπόψη τις τεράστιες δυνατότητες της χώρας. Συνέπεια και προσαρμοστικότητα είναι οι έννοιες κλειδί, δεδομένου ότι η χώρα είναι εξαιρετικά ανταγωνιστική, κυρίως το Ντουμπάι.

Μπορεί ο εμπορικός όγκος να έχει τριπλασιαστεί, όμως φαίνεται ότι υστερούμε σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας. Ποιους θεωρείτε τομείς αιχμής;

"Κοιτάξτε, δεν είναι εύκολο να εντοπίσει κανείς τομείς αιχμής, καθώς ολόκληρη η χώρα αποτελεί μια τεράστια πρόκληση για τους δημιουργικούς επιχειρηματίες.Εντούτοις, λαμβάνοντας υπόψη τις παραδοσιακές ελληνικές δεξιότητες, θα μπορούσα, να υποδείξωορισμένους όπως οι: θαλάσσιες μεταφορές, κατασκευές, ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, τραπεζικές υπηρεσίες, βιομηχανίαυγείας, εφοδιασμός καυσίμων, νέες τεχνολογίες και γιατί όχι εκπαίδευση(ίδρυση τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων). Αυτοί οι είναι και οι τομείς αιχμής, οι οποίοι ταυτόχρονα, αποτελούν και το συγκριτικό μας πλεονέκτημα ".

Αναφερόμενοι στα ΗΑΕ, συνήθως σκεφτόμαστε έναν επενδυτικό παράδεισο, ποια είναι όμως η πραγματικότητα, τι εμπόδια μπορεί να κρύβει;

Εμπόδια για τις ελληνικές επιχειρήσεις; Θα απαντούσα ότι δεν υπάρχουν εμπόδια παρά μόνο νόμοι, ρυθμιστικά πλαίσια και μια ιδιαίτερα αποτελεσματική γραφειοκρατία που εκδίδει τα απαραίτητα δικαιολογητικά ή άδειες με ιδιαίτερη ταχύτητα. Πρόκειται για μια φιλική προς τις επιχειρήσεις γραφειοκρατία. Εντούτοις, οι ξένοι επενδυτέςπρέπεινα γνωρίζουν ότι απαιτείται η παρουσία ντόπιου συνέταιρου ή χρηματοδότη( μερίδιο 51% ), εκτός εάν οι ξένοι επιχειρηματίες προτιμούν να εγκατασταθούν στις διάσημες-πλέον- ελεύθερες ζώνες, όπου δεν υφίσταται ανάγκη για ντόπιο εταίρο. Υπάρχει, όμως, πάντα η ανάγκη καλού νομικού συμβούλου»

Ο ρόλος της διπλωματίας σε αυτό