Οι επενδυτές έχουν μία πρώτη εικόνα για τις αποτιμήσεις των μετοχών μετά τις ανακοινώσεις των αποτελεσμάτων της περασμένης χρήσης, απότα οποία προκύπτουν ζημιές 7,3 δισ. ευρώ. Το “δράμα” αναμένεται να κορυφωθεί στις 20 Απριλίου, ημερομηνία που οι τράπεζες ανακοινώνουν τα αποτελέσματα του 2011, με όλες τις ζημιές ενσωματωμένες. Αυτοί είναι οι λόγοι, μαζί με την πολιτική αβεβαιότητα βεβαίως, που ο γενικός δείκτης κινείται σε άσχημα τεχνικά επίπεδα.
Σύμφωνα με την αγορά, από τη στιγμή που διασπάστηκαν προς τα κάτω οι 720 μονάδες, δεν αποκλείεται να υπάρξει κίνηση χαμηλότερα από τις 700 μονάδες. Ο τραπεζικός κλάδος υποχώρησε 8,14% και ο γενικός δείκτης υποχώρησε κατά 2,09%, στις 713,66 μονάδες. Ακόμα και οι “βοήθειες” της αγοράς, όπως ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, η ΔΕΗ και η Motor Oil, “πρόδωσαν” την τάση, αναφέρουν χαρακτηριστικά χρηματιστές. Στο πλαίσιο αυτό, η ΔΕΗ έκλεισε με απώλειες 14,33%, στα 0,2510 ευρώ και όγκο 4,086 εκατ. τεμαχίων.
Πτώση 14,31% για την Eurobank, στα 0,5270 ευρώ και 3,350 εκατ. τεμάχια. Πτώση 11,15% για την Alpha, στα 0,8690 ευρώ και 4,952 εκατ. τεμάχια και κατά 8,335 υποχώρησε η μετοχή της Εθνικής. Κλείσιμο στα όρια των 3 ευρώ για τον ΟΤΕ, που μένει να φανείαύριο αν τα 3 ευρώ αποτελούν στήριξη ή όχι, κατά 3,03% υποχώρησε η μετοχή του ΟΠΑΠ και λιγότερο κατά 1,19%, στα 3,31 ευρώ υποχώρησε η ΔΕΗ. Από τον 20άρη, με κέρδη έκλεισαν Βιοχάλκο, Ελλάκτωρ, Τιτάν και Jumbo.
Αποτελέσματα
Στα ως τώρα αποτελέσματα δεν περιλαμβάνονται 7 τράπεζες που θα ανακοινώσουν αποτελέσματα μέχρι τις 20 Απριλίου και μερικές ακόμα ζημιογόνες εταιρείες και επομένως η τελική εικόνα θα είναι πολύ χειρότερη με τις τελικές ζημιές να ξεπερνούν σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας τα €25 δις.
-Συνολικά οι εταιρείες που έκλεισαν έτος στις 31/12/2011 εμφάνισαν ζημιές 7,43 δις ευρώ έναντι ζημιών 1,78 δις ευρώ για το 2010. Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των τραπεζών θεωρούμε ότι οι συνολικές ζημιές θα ξεπεράσουν τα 25 δις ευρώ λόγω λογιστικών διαγραφών από τα ελληνικά ομόλογα και λόγω αυξημένων επισφαλειών, νούμερο πρωτοφανές που πολύ δύσκολα θα επαναληφθεί στο ορατό μέλλον.
Ανακεφαλαιοποίηση
Έως τη Μεγάλη Τρίτη αναμένεται να έχει οριστικοποιηθεί και δημοσιοποιηθεί η σχετική ανακοίνωση που θα ρυθμίζει τις εκκρεμείς λεπτομέρειες. Μέχρι στιγμής, με τις λεπτομέρειες της απόφασης ασχολείται συγκεκριμένη επιτροπή με τραπεζικά στελέχη και παράγοντες του οικονομικού επιτελείου, οι οποίοι συζητούν μία σειρά τεχνικών, πλην όμως, ουσιαστικών θεμάτων. σήμερα το ισχύον πλαίσιο προβλέπει ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής το 10%, όμως, οι δύο πλευρές. διαπραγματεύονται για το αν θα αυξηθεί στο 12% ή στο 15%. Η λογική των τροϊκανών είναι ότι ήρθε η ώρα «οι μέτοχοι να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και να στηρίξουν επιτέλους και αυτοί με τη σειρά τους τις τράπεζες στις οποίες μετέχουν», υπονοώντας ότι αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει από καιρό... Σημειωτέον, δε, ότι οι τελευταίες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου μεγάλων τραπεζών έχουν γίνει εδώ και 3 με 4 χρόνια...
Το ότι ήρθε η στιγμή να συμβάλουν και οι ίδιοι οι μέτοχοι για την επιβίωση του οίκου τους, το έχουν συνειδητοποιήσει για καλά οι τραπεζίτες, που μάλιστα διεκδικούν μεγάλα περιθώρια συμμετοχής στο μετέπειτα διάστημα της πρώτης αύξησης κεφαλαίου. Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, πρέπει να σημειωθεί ότι κατ' αρχήν, αφού οι τράπεζες συμμετάσχουν στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που θα δρομολογηθούν, θα έχουν τη δυνατότητα σε μία τριετία περίπου, να αποκτήσουν κι άλλα πακέτα μετοχών από το υπόλοιπο, το πλειοψηφικό ποσοστό που θα έχει αποκτήσει το ΤΧΣ, γλυτώνοντας έτσι και τις κρατικοποιήσεις και την αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Με βάση τα σημερινά - υπό αναθεώρηση - δεδομένα, αν οι μέτοχοι καλύψουν το 10% μίας αύξησης κεφαλαίου, το 90% το αποκτά το ΤΧΣ το οποίο έχει τη δυνατότητα να μεταβιβάσει τη συμμετοχή του όπου θέλει, σε ένα διάστημα 3-5 ετών, αν οι τράπεζες δεν επαναγοράσουν κατά το ισόποσο τουλάχιστον που απέκτησαν στην αύξηση, τις μετοχές τους.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο έγκειται και η απαίτηση των τραπεζών, να έχουν τη δυνατότητα να επαναγοράσουν πολλαπλάσιο του ελάχιστου ισόποσου ποσοστού τους, κατά 4 και πέντε φορές, ώστε να εξασφαλίσουν ότι δεν θα ανατραπεί επί τα χείρω η μετοχική σύνθεση. Οι συζητήσεις που εκ πρώτης φαίνονται τεχνικές, αυτές τις λεπτομέρειες αφορούν, ποσοστά και πολλαπλάσια αυτών...
«Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν είναι μία διαδικασία τεχνικού χαρακτήρα» διευκρινίζουν οι τραπεζίτες, προσθέτοντας ότι «ο τρόπος ανακεφαλαιοποίησης και οι παράμετροι που θα προκριθούν θα καθορίσουν πρακτικά εάν θα μπούμε σε έναν ενάρετο κύκλο χρηματοδότησης της υγιούς επιχειρηματικότητας από ιδιωτικές τράπεζες με κριτήρια διαφάνειας και επαγγελματισμού, ή θα υπάρξει μία υποτροπή προς τον φαύλο κύκλο του κρατισμού, που υπήρξε από τις βασικές αιτίες εκδήλωσης της κρίσης που ζει σήμερα η Ελλάδα».
Η διασφάλιση του ιδιωτικού χαρακτήρα των ελληνικών τραπεζών υπηρετεί, σύμφωνα με τραπεζικούς παράγοντες, το δημόσιο συμφέρον. Οι τράπεζες, αμέσως μετά την αποκατάσταση της κεφαλαιακής τους βάσης, καλούνται να διαδραματίσουν πρωταρχικό ρόλο στην επαναδιαμόρφωση του χρηματοπιστωτικού τομέα της χώρας ιδιαίτερα στο πλαίσιο της προσπάθειας εξόδου από την κρίση και ανάταξης της οικονομίας. Η ανταπόκρισή τους σε αυτήν την πρόκληση θα υπονομευόταν εξ αρχής από μία ενδεχόμενη σχέση εξάρτησης από το κράτος. Η συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στις αυξήσεις κεφαλαίου αποτελεί βασική παράμετρο που εγγυάται τη μελλοντική υγιή και διαφανή λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Έτσι, διασφαλίζονται και τα συμφέροντα των φορολογουμένων, αφού κάθε ευρώ που θα τοποθετήσουν οι ιδιώτες στις αυξήσεις κεφαλαίου είναι ένα ευρώ που δεν θα χρειαστεί να εισφέρει ο επίσημος τομέας. Επίσης, όσο υψηλότερη είναι η αξία των τραπεζών τόσο λιγότερη θα είναι η διαφορά που θα προκύψει εις βάρος των φορολογουμένων, ως επιβάρυνση του δημόσιου χρέους.
Στ.Κ.Χαρίτος