Της Κορίνας Σαμάρκου Μπορεί μέχρι πρότινος τα μέταλλα, όπως και τα περισσότερα εμπορεύματα, να θεωρούνταν από τις πιο «βαρετές» επενδύσεις, όμως, πλέον, οι αποδόσεις τους είναι τόσο εντυπωσιακές όσο και τα πολύχρωμα σακάκια που φορούν οι traders στα χρηματιστήρια όπου διαπραγματεύονται. Το 2005, οι τιμές του χαλκού, του ψευδάργυρου και της πλατίνας άγγιξαν νέα ρεκόρ, αφού σημείωσαν κέρδη 40%, 53% και 13% αντίστοιχα. Επειτα από ράλι 20% ο χρυσός βρίσκεται σήμερα στα υψηλά 26 ετών, ενώ και το αλουμίνιο διαπραγματεύεται στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 17 ετών. Απορίας άξιον Οι οικονομολόγοι δεν μπορούν παρά να απορήσουν: Ο John Normand της JP Morgan παρατηρεί πως το ράλι των εμπορευμάτων είναι ασυνήθιστο, τόσο για τη διάρκεια όσο και για την έντασή του. Και αυτό γιατί έχει υπολογισθεί πως το μέσο ράλι των μετάλλων εξασθενεί μετά από 28 μήνες, όμως αυτό που διανύουμε αυτή την εποχή έχει ήδη συμπληρώσει 50 μήνες ζωής, ενώ στο διάστημα αυτό οι τιμές έχουν διπλασιασθεί, έναντι αύξησης 50% που καταγράφεται στο μέσο ράλι. Οι αιτίες πίσω από την εντυπωσιακή αυτή άνοδο είναι σύνθετες. «Η συγχρονισμένη ανάκαμψη της παγκόσμιας ανάπτυξης από το 2001, οι ελλιπείς επενδύσεις στην παραγωγική δυναμικότητα και η στροφή νέων κεφαλαίων στις αγορές εμπορευμάτων έχουν συμβάλλει σε μία από τις μεγαλύτερες σε διάρκεια και δύναμη ανόδους στην ιστορία των βιομηχανικών μετάλλων», διαπιστώνει ο αναλυτής της Deutsche Bank, Michael Lewis. Πράγματι, το έναυσμα για το ράλι των μετάλλων έδωσε η Κίνα, που με την ασυγκράτητη ανάπτυξη και την αλματώδη παραγωγικότητά της, καταναλώνει τεράστιες ποσότητες πρώτων υλών, ανεβάζοντας την παγκόσμια ζήτηση σε επίπεδα τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις ξεπερνούν την παγκόσμια παραγωγή. Προβλέψεις για άνοδο και το 2006 Και για το 2006, οι αναλυτές του κλάδου εκτιμούν πως το ελλειμματικό ισοζύγιο παραγωγής και ζήτησης θα δώσει τον τόνο στις αγορές των εμπορευμάτων, καθώς διαπιστώνουν ανεπαρκείς υποδομές, ελλείψεις εξοπλισμού αλλά και ειδικευμένου προσωπικού, σε μία βιομηχανία που ήδη δουλεύει στα όριά της και σε μία χρονική στιγμή που τα αποθέματα διαμορφώνονται σε ιστορικά χαμηλά. Ωστόσο, τα θεμελιώδη αυτά στοιχεία δεν ευθύνονται παρά για ένα μικρό μόνο μέρος των κερδών που πετυχαίνουν το τελευταίο διάστημα οι τιμές. Αντίθετα, οι αναλυτές τονίζουν πως οι αγορές έχουν πλέον ξεφύγει από τον απλό κανόνα της παραγωγής και της ζήτησης, καθώς οι ελκυστικές τους αποδόσεις έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον των κερδοσκόπων. Ο φόβος του πληθωρισμού, οι προβλέψεις για πτώση του δολαρίου, οι ισχνές αποδόσεις των μετοχών και των ομολόγων ή απλά το τρελό ράλι των τιμών των μετάλλων έχουν προκαλέσει αθρόες εισροές κεφαλαίων στις αγορές των εμπορευμάτων, κυρίως από hedge funds και δευτερευόντως και από συνταξιοδοτικά ταμεία. Η δυναμική αυτή τάση αναμένεται να συντηρηθεί και το 2006. Οι αναλυτές της Barclays Capital προβλέπουν πως φέτος, τα κεφάλαια που ακολουθούν τους δείκτες εμπορευμάτων θα αυξηθούν κατά 38%, στα 110 δισ. δολάρια. Στο πλαίσιο αυτό, ο ένας μετά τον άλλο οι μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι του εξωτερικού αναγκάζονται να παραδεχθούν πως οι μέχρι στιγμής εκτιμήσεις τους για την πορεία των τιμών των μετάλλων, υπήρξαν συντηρητικές. Από μία πληθώρα θετικών αναλύσεων, κανείς καταλήγει στο συμπέρασμα πως και το 2006 θα είναι εξίσου –εάν όχι περισσότερο- συναρπαστικό σε σχέση με τη χρονιά που πέρασε για τις τιμές των μετάλλων. Βέβαια, στις επιμέρους επιλογές τους, οι αναλυτές δεν δείχνουν πάντα να συμφωνούν. Για παράδειγμα, η Deutsche Bank προτιμά για τη φετινή χρονιά τον ψευδάργυρο και το αλουμίνιο, η Barclays την πλατίνα, η Merrill Lynch το αλουμίνιο, τον ψευδάργυρο, τα μέταλλα της ομάδας της πλατίνας και τα σιδηρομεταλλεύματα και η Morgan Stanley τα σιδηρομεταλλεύματα και τον ψευδάργυρο. Βέβαια, μπορεί να ακολουθήσει κανείς και τη συμβουλή της Merrill Lynch, αλλά και άλλων οίκων, που προτείνουν στους επενδυτές να εκμεταλλευτούν το ράλι των μετάλλων μέσω τοποθετήσεων στις μετοχές του κλάδου ορυχείων, ο οποίος και χαρακτηρίζεται σε πρόσφατη έκθεση του