Προφανώς πρόκειται για τις μελέτες του έργου της μίνι-επέκτασης της Αττικής Οδού. Το έργο δηλαδή κόστους 450 εκατ. ευρώ, που έχει προταθεί να μπει στο πακέτο Γιούνκερ. Το project προβλέπεται και στο ρυθμιστικό σχέδιο για την Αθήνα και περιλαμβάνει επί της ουσίας την επέκταση της περιφερειακής Υμηττού (3 χλμ.) με σήραγγα στην περιοχή του Άνω Καρέα και την αναβάθμιση της κυκλοφοριακής ικανότητας της Λ. Βουλιαγμένης από τη σύνδεση με τη σήραγγα έως τον κόμβο Αλίμου.

Βέβαια η επέκταση αυτή προς το παρόν δεν ανήκει στα έργα του πακέτου Γιούνκερ και αναζητά επενδυτές που θα το χρηματοδοτήσουν. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν το εταιρικό σχήμα που θα δημιουργηθεί θα είναι "υβριδικό", δηλαδή θα περιλαμβάνει την πληρωμή διοδίων αλλά πιθανόν και πληρωμές διαθεσιμότητας από το Κράτος. Επιπλέον θα αναζητηθεί χρηματοδότηση από την Ε.Ε. και την ΕΤΕπ.

Ωστόσο, αυτό που έχει πρόσθετο ενδιαφέρον για το εν λόγω project, «κομμάτι» του παλιού «Φαραωνικού» σχεδιασμού για τις επεκτάσεις-μαμούθ της Αττικής Οδού, είναι ότι αποτελεί κάτι σαν… «δέλεαρ» προς υποψήφιους επενδυτές καθώς θα «κουμπώνει» με τον υφιστάμενο οδικό άξονα.

Τι εννοούμε; Η παραχώρησης της Αττικής Οδού λήγει το 2024. Εάν προχωρήσουν οι επεκτάσεις (όχι ενδεχομένως μόνο η παραπάνω, αλλά και αυτή προς Λαύριο κ.λπ.), μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, ο διαγωνισμός και η περίοδος κατασκευής, λογικά θα περάσουν κάμποσα χρόνια και ίσως ο ορίζοντας να… προσεγγίζει την περίοδο λήξης της παραχώρησης της Αττικής Οδού.

Όπως κυκλοφορεί δε ως σενάριο, στοιχείο του διαγωνισμού θα είναι όχι μόνο η κατασκευή-συντήρηση-λειτουργία αυτών των επεκτάσεων αλλά και η συντήρηση-λειτουργία της υπάρχουσας Αττικής Οδού. Άρα, μπορεί τα δύο projects, η υφιστάμενη σύμβαση που είτε θα γυρίσει στο Δημόσιο είτε θα παραταθεί και η… μελλοντική (επεκτάσεις) με κάποιον τρόπο να «κουμπώσουν» μεταξύ τους…

Γιώργος Παπακωνσταντίνου