Η επιχείρηση του Πόρτο Καρράς, δημιούργημα του επιχειρηματία Ι.Καρρά, τέθηκε το έτος 1997 σε αναγκαστική διαχείριση, λόγω των ανυπέρβλητων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Ύστερα από δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό, το ενεργητικό της επιχείρησης απέκτησε ο όμιλος της Τεχνικής Ολυμπιακής, η οποία πλήρωσε μετρητοίς, με δικά της κεφάλαια, τριάντα τρία δισεκατομμύρια δραχμές (δηλαδή 97 εκατομμύρια ευρώ) και προχώρησε στην εξυγίανση και ανακαίνιση του συγκροτήματος, δαπανώντας, πέρα από το τίμημα, τεράστια ποσά για μια από τις μεγαλύτερες τουριστικές επενδύσεις. Στο συγκρότημα υπήρχαν πολλοί χρονομισθωτές, οι οποίοι στην περίοδο 1991 - 1996 είχαν συνάψει με τους προηγούμενους ιδιοκτήτες του Πόρτο Καρράς χρονομισθώσεις για τα επόμενα 50 περίπου χρόνια και είχαν καταβάλει σε αυτούς 3,5 δισεκατομμύρια δραχμές (και όχι 9 δις, όπως, ασφαλώς από παραδρομή, αναφέρει ο αρθρογράφος σας). Σύμφωνα με το νόμο 1892/1990 ο νέος ιδιοκτήτης, αποκτά μόνο το ενεργητικό της επιχείρησης, ελεύθερο από βάρη και χρέη της προηγούμενης επιχείρησης που εκκαθαρίσθηκε.

Αυτό ακριβώς έκανε η Τεχνική Ολυμπιακή. Εφάρμοσε το νόμο, προκειμένου να εξυγιάνει και να αναβαθμίσει το συγκρότημα, που είναι βασικό στοιχείο της οικονομικής ζωής της Χαλκιδικής και γενικότερα του τουρισμού και έτσι έδωσε εργασία σε πλήθος εργαζομένων της περιοχής. Δικαιώθηκε δε πέντε φορές από τον ’ρειο Πάγο - την τελευταία μάλιστα φορά από την Ολομέλεια, που δέχθηκε ότι η εξυγίανση των επιχειρήσεων που τίθενται σε ειδική εκκαθάριση είναι σημαντικότερη για την εθνική οικονομία σε σύγκριση με τα συμφέροντα των χρονομισθωτών, που αποτελούν "παθητικό" της επιχείρησης και όχι ενεργητικό και επομένως με τον πλειστηριασμό της ειδικής εκκαθάρισης δεν μεταβιβάζεται στο νέο ιδιοκτήτη. Ο ισχυρισμός του αρθρογράφου σας ότι η Ολομέλεια δικαίωσε στο θέμα αυτό τους χρονομισθωτές οφείλεται ασφαλώς σε εσφαλμένη πληροφόρηση του. Όπως συμβαίνει σε κάθε πτώχευση, εκκαθάριση ή άλλη ανάλογη διαδικασία εξυγίανσης επιχειρήσεων κλπ, τη διανομή του τιμήματος των 33 δισεκατομμυρίων στους πιστωτές της προηγούμενης επιχείρησης και την πληρωμή των απαιτήσεων τους σύμφωνα με το νόμο, ανέλαβε ο εκκαθαριστής - τον οποίο διόρισε το Εφετείο Θεσσαλονίκης- και συγκεκριμένα μια εταιρεία του ομίλου της Εθνικής Τράπεζας. Δικαίωμα αποζημίωσης για τα χρήματα που είχαν προκαταβάλει οι χρονομισθωτές στους προηγούμενους ιδιοκτήτες για τα επόμενα 50 χρόνια ενώ έκαναν χρήση των διαμερισμάτων του ξενοδοχείου μόνο για μερικά χρόνια (μέχρι το έτος 2000) έχουν φυσικά και οι χρονομισθωτές. Αυτό το θέμα όμως δεν αφορά την νέα επιχείρηση που αγόρασε το ενεργητικό του συγκροτήματος και εξόφλησε το τίμημα αλλά τη διαδικασία διανομής του πλειστηριάσματος, που είναι έργο του εκκαθαριστή.

Είναι λοιπόν προφανές και θα πρέπει να τονισθεί για να μην καλλιεργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις:

1. Ότι η Τεχνική Ολυμπιακή δεν πλήρωσε βέβαια τα 33 δις. για να εκμεταλλευθεί το ξενοδοχείο μετά 40 χρόνια, όταν λήγουν οι χρονομισθώσεις, αφού ολόκληρο το τίμημα των 3,5 δις το έχουν εισπράξει οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες, που το είχαν χρονομισθώσει.

2. Οι χρονομισθώσεις έγιναν στην περίοδο 1991-1996, ενώ ίσχυε ο νόμος 1892/1990 για τις ειδικές εκκαθαρίσεις και όχι πριν από το νόμο αυτό, όπως πάλι κατά λάθος αναφέρει ο αρθρογράφος.

3. Οι χρονομισθώσεις έγιναν κατά παράβαση του νόμου, που απαγορεύει τη μίσθωση και τη χρονομίσθωση αν δεν υπάρχει προηγούμενη ρητή έγκριση των Τραπεζών, οι οποίες πριν από το 1990 είχαν δανειοδοτήσει την παλαιά επιχείρηση. Μάλιστα ο ΕΟΤ είχε προειδοποιήσει τους χρονομισθωτές να μην υπογράψουν συμβόλαια χρονομισθώσεων, χωρίς να έχει εξασφαλισθεί ότι θα πληρωθούν τα χρέη του παλαιού ιδιοκτήτη του Πόρτο Καρράς προς τις Τράπεζες, κάτι το οποίο αυτοί αγνόησαν, με αποτέλεσμα, μετά την αδυναμία του αρχικού ιδιοκτήτη να εξοφλήσει τα τραπεζικά δάνεια, να πλειστηριασθεί όλο το συγκρότημα από τις κρατικές Τράπεζες.

4. Η νομοθετική παρέμβαση υπέρ των χρονομισθωτών, την οποία φαίνεται να υπαινίσσεται ο αρθρογράφος σας θα αποτελέσει πλήγμα κατά της εξυγίανσης των προβληματικών επιχειρήσε