Σημειώνεται ότι η Αθήνα είχε υποχρεωθεί να τροποποιήσει τις διατάξεις της σχετικά με τον καθορισμό της φορολογητέας άξιας των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων για τους σκοπούς της εφαρμογής του τέλους ταξινόμησης σε αυτοκίνητα που ταξινομήθηκαν για πρώτη φορά στην ελληνική επικράτεια. Ωστόσο, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι νέες ελληνικές διατάξεις εξακολουθούν να μην είναι σύμφωνες με τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Η Επιτροπή θεωρεί ότι υιοθετώντας ένα σύστημα που βασίζεται σε έναν ενιαίο κανόνα υπολογισμού μείωσης της αξίας βάσει του οποίου είναι δυνατή μια μείωση αξίας 7% για αυτοκίνητα παλαιότητας μεταξύ έξι μηνών και ενός έτους ή 14% για αυτοκίνητα παλαιότητας ενός έτους, η Ελλάδα παραβιάζει το άρθρο 90 της συνθήκης ΕΚ. Η Επιτροπή θεωρεί ότι ο κανόνας αυτός δεν εγγυάται ότι το ποσό του τέλους ταξινόμησης που επιβάλλεται δεν υπερβαίνει το ποσό του εναπομένοντος φόρου που παραμένει ενσωματωμένος στην αξία ομοειδών οχημάτων που έχουν ήδη ταξινομηθεί στην ελληνική επικράτεια. Το Δικαστήριο ανέφερε στην απόφασή του στην υπόθεση Gomes Valente (C-393/98) ότι μια αντικειμενική κλίμακα πρέπει να αντικατοπτρίζει ακριβώς την πραγματική απόσβεση της αξίας των οχημάτων. Το Δικαστήριο έκρινε επίσης στην υπόθεση αυτή ότι η διάκριση μεταξύ εθνικών και εισαγόμενων προϊόντων απαγορεύεται δυνάμει του άρθρου 90 της συνθήκης ΕΚ, ακόμη και αν η διακριτική μεταχείριση εμφανίζεται μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις. Αλλες πτυχές της ελληνικής νομοθεσίας που αμφισβητεί η Επιτροπή αφορούν την έλλειψη διαφάνειας της διοικητικής διαδικασίας. Οι φορολογικές αρχές δεν δημοσιοποιούν την μέθοδο υπολογισμού της φορολογητέας αξίας των αυτοκινήτων. Επιπλέον, ο φορολογούμενος υποχρεούται να καταβάλει ποσό ύψους 300 ευρώ για τον έλεγχο του αυτοκινήτου από ειδική επιτροπή, σε περίπτωση που διαφωνεί με την αξία που καθόρισαν οι φορολογικές αρχές. Η προειδοποιητική επιστολή και η συμπληρωματική προειδοποιητική επιστολή που απέστειλε ήδη η Επιτροπή στην Ελλάδα δεν είχαν ως αποτέλεσμα την επίλυση αυτών των προβλημάτων. Το αίτημα προς την Ελλάδα λαμβάνει τη μορφή «αιτιολογημένης γνώμης», που συνιστά το δεύτερο στάδιο της διαδικασίας επί παραβάσει. Εάν η Επιτροπή δεν λάβει ικανοποιητικές απαντήσεις, δύναται σε τελευταίο βαθμό να προσφύγει στο Δικαστήριο. Σημειώνεται πως ανάλογες διαδικασίες κινεί η Κομισιόν κατά των Κάτω Χωρών και της Πολωνίας.