Βασική ευθύνη φέρουν οι ίδιοι οι σιδηροδρομικοί, οι εργαζόμενοι δηλαδή στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, οι οποίοι έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να μην συζητηθεί το θέμα στο πρόσφατο δ.σ. της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. "Πέρασε" το δικό τους και τελικώς αποφασίστηκε από το διοικητικό συμβούλιο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ η επιστροφή τους στο ΤΑΙΠΕΔ, που αποτελεί τον μέτοχο και των δύο εταιρειών.

Η βασική αντίδραση των σιδηροδρομικών αφορά στη σύμβαση συντήρησης των βαγονιών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την ΕΕΣΣΤΥ. Σήμερα, η σύμβαση που διέπει τη συνεργασία ΕΕΣΣΤΥ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν περιλαμβάνει συγκεκριμένο αριθμό τροχαίου υλικού (βαγονιών), που θα πρέπει να συντηρείται από την ΕΕΣΣΤΥ. Το 2013, η συντήρηση ανήλθε στα 20,1 εκατ. και το 2014 στα 26,3 εκατ. ευρώ, όπως εκτιμάται και το 2015. Ωστόσο, για το 2014, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ αμφισβητεί το ποσό αυτό και μάλιστα, το όλο ζήτημα έχει οδηγηθεί σε διαιτησία.

Η νέα σύμβαση ΤΡΑΙΝΟΣΕ – ΕΕΣΣΤΥ, που είναι 10ετής, έχει διαφορετικό τρόπο τιμολόγησης, με βάση τα όσα ορίζει η διεθνής εμπειρία. Η συντήρηση χωρίζεται σε δυο τμήματα: στη βασική και την συμπληρωματική συντήρηση.

Η βασική περιλαμβάνει τη μηχανοστασιακή (τη συνήθη, καθημερινή συντήρηση, με υπολογισμό χρέωσης το τρενο-χιλιόμετρο και το τύπο του τροχαίου υλικού) και τη βαριά συντήρηση που γίνεται κάθε 2 ή 4 χρόνια, ανάλογα με το τροχαίο υλικό. Η συμπληρωματική περιλαμβάνει οτιδήποτε έκτακτο.

Σιδηροδρομικοί υποστηρίζουν ότι, σε ετήσια βάση, με τη νέα σύμβαση, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ επιβαρύνεται με κόστος, τουλάχιστον 30 εκατ. ευρώ, το οποίο χαρακτηρίζουν υπερβολικό.      

Έτσι, το διοικητικό συμβούλιο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το οποίο δεν έχει αλλάξει (έχει τοποθετηθεί επί συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ), αποφάσισε ότι η ευθύνη των διεταιρικών βαραίνει το ΤΑΙΠΕΔ.