Για τους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους όμως το κρίσιμο ραντεβού είναι τον Μάρτιο του 2017, δηλαδή σε μόλις 10-11 μήνες από σήμερα. Πρόκειται για την τελευταία και απόλυτα δεσμευτική προθεσμία ως την οποία τα έργα παραχώρησης θα πρέπει να έχουν τυπικά ολοκληρωθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος τους και να έχουν αποδοθεί στην κυκλοφορία.

Αυτό αποτελεί κάτι σαν… τελεσίγραφο από την Ε.Ε., κι πρέπει τα projects να ολοκληρωθούν εάν η χώρα μας δεν θέλει να υποστεί μια άνευ προηγουμένου απώλεια ευρωπαϊκών πόρων, καθώς τον επόμενο Μάρτιο λήγει οριστικά το ΕΣΠΑ 2007-2013.
Αν η Ελλάδα δεν φανεί συνεπής, θα κληθεί να επιστρέψει επιδοτήσεις περίπου 4 δισ. ευρώ που έχει πάρει από την Ευρώπη για τον σκοπό αυτόν, πέρα από το 1 δισ. ευρώ που θα πρέπει να βρει προκειμένου να χρηματοδοτήσει την ολοκλήρωσή τους.

Το μέγεθος του ποσού είναι αρκετό για να καταδείξει την κρισιμότητα της κατάστασης, καθώς τα ευρωπαϊκά κονδύλια που έχουν επενδυθεί στα μεγάλα οδικά έργα πλησιάζουν το 3% του ΑΕΠ, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι «πλήγμα» θα υπάρξει και για την απασχόληση μια και θα χαθούν 20.000 θέσεις εργασίας. Επιπρόσθετα, μια κακή εξέλιξη θα επιφέρει «χτύπημα» στην προοπτική ανάπτυξης της οικονομίας αλλά και αρνητικό μήνυμα για τους επενδυτές.

Σημειώνεται βέβαια ότι πέραν των κοινοτικών πόρων ή της κρατικής χρηματοδότησης τα έργα έχουν και σημαντική τραπεζική δανειοδότηση, οπότε είναι σαφές ότι οι συστημικές τράπεζες δεν θέλουν να δούνε «ναυάγιο» των αυτοκινητόδρομων που θα προκαλέσει μια ακόμα «μαύρη τρύπα» στους ισολογισμούς τους.

Βέβαια, δεν αρκεί μόνο οι κατασκευαστικοί όμιλοι που εμπλέκονται στα projects, ξένοι και εγχώριοι (ΕΛΛΑΚΤΩΡ, J&P ΑΒΑΞ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, INTRAKAT) να επιταχύνουν ώστε να φέρουν σε πέρα το έργο τους. Πρέπει και οι αρμόδιοι φορείς της κυβέρνησης να… βρούνε βηματισμό και ρυθμό ώστε να προχωρήσει η ομαλή στην εκτέλεση των οδικών αξόνων.