Σύμφωνα με την ΤτΕ, το ύψος των προβλέψεων και της κερδοφορίας των ελληνικών τραπεζών στην παρούσα περίοδο επιτρέπει την ταχύτερη απόσβεση ορισμένων μορφών καθυστερούμενων δανείων, ώστε να βελτιωθεί περαιτέρω η διαφάνεια των ισολογισμών τους αλλά και η διεθνής συγκρισιμότητα του ύψους των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Οπως επισημαίνει σχετική ανακοίνωση, η μειωμένη στάθμιση 50% (που αντιστοιχεί σε Δείκτη Κεφαλαιακής Επάρκειας 4%) για τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων εφαρμόζεται από 31.12.2005 μόνο στο υπόλοιπο της απαίτησης που είναι καλυμμένο μέχρι ποσοστού 75% από την αγοραία αξία του υπέγγυου αστικού ακινήτου, για δε το υπόλοιπο τμήμα εφαρμόζεται στάθμιση 100% (ΔΚΕ 8%). Για τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων και των αντίστοιχων συντελεστών στάθμισης η αποτίμηση και η περίοδος επανεκτίμησης της αξίας των υπέγγυων ακινήτων θα γίνεται με βάση τις τρέχουσες τιμές αγοράς αντί των αντικειμενικών αξιών που ίσχυε μέχρι σήμερα. Παράλληλα, αποφασίσθηκε οι μειωμένοι συντελεστές προβλέψεων που ήδη απολαμβάνουν τα εξασφαλισμένα με ακίνητα δάνεια, να εφαρμόζονται από 31.12.2005 στο τμήμα του δανείου που αντιστοιχεί στο 75% της αγοραίας αξίας του υπέγγυου ακινήτου (αντί της ισχύουσας μέχρι σήμερα αντικειμενικής αξίας). Επίσης, παύει να ισχύει ο μειωμένος συντελεστής προβλέψεων για τα στεγαστικά δάνεια που περιέρχονται σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 12 μηνών. Κατά την εκτίμηση της κεφαλαιακής επάρκειας των πιστωτικών ιδρυμάτων που διενεργείται από την ΤτΕ, θα συνυπολογίζεται στις εποπτικές προβλέψεις ποσοστό των διαγραφών επισφαλών δανείων που έχουν ή θα διενεργηθούν εντός των χρήσεων των ετών 2005 και 2006. Μετά τη λήξη της ανωτέρου περιόδου (δηλαδή από 1.1.2007 και εφεξής), τα πιστωτικά ιδρύματα υποχρεούνται να καλύπτουν με ειδικό αποθεματικό τα δάνεια των οποίων η καθυστέρηση υπερβαίνει τα τρία έτη, εφόσον δεν καλύπτονται από ειδικές προβλέψεις. Οι κίνδυνοι Η σχέση των οφειλόμενων μηνιαίων τοκοχρεολυτικών δόσεων έναντι του ύψους του διαθέσιμου εισοδήματος στο στάδιο της προαξιολόγησης (με βάση τη διεθνή εμπειρία 30% έως 40%, κλιμακούμενο κατάλληλα κατά το απόλυτο ύψος του διαθέσιμου εισοδήματος). Η επίπτωση της ενδεχόμενης αύξησης των επιτοκίων επί του κόστους εξυπηρέτησής τους σε συνδυασμό με τη διάρκεια των δανείων.