Το κύριο βάρος της χρηματοδοτικής της πολιτικής θα εστιάζεται κυρίως σε τεχνικές microfinancing για την υποβοήθηση μικρών και μεσαίων επενδύσεων στον τομέα του περιβάλλοντος, και της κτιριακής αναβάθμισης, χωρίς να αποκλείεται και η εξειδίκευσή της σε μεγάλα ενεργειακά έργα. Πρόκειται για ένα συνολικό πλαίσιο μέτρων, και όχι αποσπασματικών όπως ήταν το πρόγραμμα «Εξοικονόμηση Κατ' Οικον» για τα κτίρια, τα οποία εξετάζει την περίοδο αυτή η ηγεσία του υπ. Περιβάλλοντος - Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής.

Εμπορία δικαιωμάτων ενέργειας ... αλά Γαλλικά

Η ιδέα για τον τρόπο εξεύρεσης εσόδων του «Πράσινου» Ταμείου, βασίζεται στην ανάγκη να υπάρξει ένα ανώτατο επίπεδο ενεργειακής κατανάλωσης για τα μεγάλα κτίρια, μαζί με μια νέα τιμολογιακή πολιτική, που θα δίνει κίνητρα στους «σπάταλους» να μειώσουν την κατανάλωση τους.

Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα το Γαλλικό μοντέλο της εμπορίας δικαιωμάτων ενέργειας για τους μεγάλους χρήστες, ένα θέμα που συζητείται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Με βάση τη Γαλλική εμπειρία, ο ιδιοκτήτης ενός μεγάλου κτιρίου, εφόσον καταφέρει να μειώσει την τελική του ενεργειακή κατανάλωση, έχει δικαίωμα να εμπορευθεί τις κιλοβατώρες που εξοικονόμησε πέρα από ένα συγκεκριμένο όριο, ώστε να έχει ένα πρόσθετο κέρδος. Τα περιθώρια μείωσης της ενεργειακής κατανάλωσης είναι ιδιαίτερα μεγάλα, για παράδειγμα, στα γυάλινα εμπορικά κτίρια, τα οποία καταναλώνουν έως και 8 φορές περισσότερη ενέργεια για δροσισμό και θέρμανση σε σχέση με ένα μέσο κοινό κτίριο. Το πρόγραμμα έχει συμβάλλει ώστε τέτοια κτίρια στη Γαλλία να καταφέρουν να μειώσουν σημαντικά την κατανάλωσή τους.

Να αφαιρείται η δαπάνη από το ενοίκιο

Αλλα μέτρα που εισηγούνται στην κυβέρνηση οι ειδικοί, αφορούν στους ενοικιαστές. Για να έχουν οι ενοικιαστές κίνητρα να προχωρήσουν σε τέτοιου παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας στο κτίριο όπου διαμένουν, προτείνεται μέρος του κόστους της επέμβασης να αφαιρείται από το ενοίκιο. Επίσης προτείνεται η επέκταση της νομοθεσίας εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε όλα τα κτίρια, μη συμπεριλαμβανόμενου του οικιακού τομέα. Κατά το πρότυπο άλλων χωρών, τα δικαιώματα αυτά θα μπορούν να διατίθενται ελευθέρα στην αντίστοιχη αγορά. Τα δικαιώματα θα ανήκουν στον ιδιοκτήτη του κτιρίου, εκτός εάν προκύπτουν από ενεργειακές επενδύσεις που πραγματοποίησε ο χρήστης, ενοικιαστής. Τότε, προτείνεται τα δικαιώματα να ανήκουν στον ενοικιαστή, για ένα διάστημα τουλάχιστον δέκα ετών.
 
Ο Ενεργειακός
[email protected]