Διαφορετικά, δεν αποκλείεται να δούμε, όπως σχολιάζουν τραπεζικά στελέχη, επιθετικές εξαγορές από μεγάλα ευρωπαϊκά τραπεζικά συγκροτήματα που θα ποντάρουν στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι ίδιες οι τράπεζες και οι μέτοχοί τους, θα πρέπει να «βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη» για να στηρίξουν τους τραπεζικούς ομίλους στους οποίους μετέχουν, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι ένα τμήμα των κεφαλαίων που θα συνεισφέρουν θα ακολουθήσει την οδό της...απωλείας....Δηλαδή, όσο και αν ακούγεται παράδοξο, θα βάλουν χρήματα που εις γνώσιν τους θα χάσουν, αφού θα καλύψουν το αρνητικό κενό των σημερινών δεικτών.

Σύμφωνα με την Πράξη υπουργικού συμβουλίου ,τουλάχιστον το 6% του σταθμισμένου ενεργητικού κάθε τράπεζας θα καλύπτεται από βασικά εποπτικά κεφάλαια, που αντιστοιχούν σε κοινές μετοχές. Το υπόλοιπο, για να ανέλθει το Core Tier I τουλάχιστον στο 9%, μπορεί να καλυφθεί από CoCos (μετατρέψιμα ομόλογα) και προνομιούχες μετοχές. Επομένως, τα απαιτούμενα κεφάλια μέχρι το 6% θα τα καλύψουν οι τράπεζες μέσα από αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και στο τέλος, τα ίδια κεφάλαιά τους θα απαρτίζονται κατά 66,7% από κοινές μετοχές και κατά 33,3% από CoCos.

Κεφαλαιακή επάρκεια

Στις περιπτώσεις όμως εκείνες, όπου ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας είναι σήμερα αρνητικός, για παράδειγμα είναι στο - 2% , θα πρέπει εκ πρώτοις ο δέικτης αυτός να γίνει θετικός (στο μηδέν) , να αυξηθεί πάλι με αυξήσεις κεφαλαίου και έκδοση κοινών μετοχών στο 6%, ώστε στη συνέχεια να ενισχυθεί με κεφάλαια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) για να επιτευχθεί το ελάχιστο 9%. Αρνητικά κεφάλαια έχουν σήμερα όλες οι τράπεζες ( με μοναδική εξαίρεση την Alpha Bank που συγχωνεύεται με την ήδη ανακεφαλαιοποιημένη Εμπορική Τράπεζα).

Το κυριότερο επιχείρημα των μαζικών ρευστοποιήσεων χθες στο ελληνικό χρηματιστήριο, όπου οι επενδυτές καταψήφισαν τις μετοχές του τραπεζικού κλάδου ήταν ακριβώς αυτό που προαναφέρθηκε, δηλαδή, το ότι δεν επήλθε καμία τροποποίηση ή ρύθμιση, ώστε να μειωθεί το ποσό των κεφαλαίων που θα πρέπει να βρουν με ίδια μέσα οι τράπεζες, σε συνδυασμό με την απειλή περαιτέρω απομείωσης της περιουσίας των σημερινών μετόχων των τραπεζών.

Διευκρινίζεται ότι είχε προ καιρού κυκλοφορήσει ένα πιθανό σενάριο, να εξετασθεί ένας τρόπος ( που θα αφορά την αποτίμηση των ελληνικών ομολόγων) ώστε να μειωθεί το σύνολο των αναγκών του κλάδου. Σήμερα, υπενθυμίζεται ότι τα ομόλογα διαπραγματεύονται στο 25% της ονομαστικής τους τιμής, άρα οι τράπεζες έχουν ήδη εγγράψει απώλειες της τάξεως του 75%. Αν είχε εκδοθεί ρύθμιση, στο πλαίσιο της οποίας το ΤΧΣ θα εγγυάτο τα ομόλογα και άλλαζε ο τρόπος αποτίμησης, θα μειωνόταν το σύνολο των αναγκών.

Μετοχές

Αυτό, ως ένα βαθμό φαίνεται ότι το περίμενε η αγορά και για τον τρόπο αυτό αντέδρασε τόσο απότομα χθες, πέραν βέβαια του γεγονότος ότι ούτως ή άλλως, μια σχετική πτώση στις τραπεζικές μετοχές ήταν αναμενόμενη όταν η κυβέρνηση θα δημοσιοποιούσε τους όρους ανακεφαλαιοποίησης. Οι τραπεζίτες που δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο μιας πιθανής ρύθμισης, εκτιμούν ότι αν δεν περιορισθούν οι ζημιές της απομείωσης των χαρτοφυλακίων ομολόγων τους, που προέκυψε μετά το κούρεμα, θα είναι πλέον ορατός ο κίνδυνος της κρατικοποίησης.

Σύμφωνα λοιπόν με τη νέα υπουργική Πράξη, τα κεφάλαια που θα πρέπει να αντληθούν μέσω εκδόσεων νέων μετοχών θα ανέρχονται κατ΄ ελάχιστο στα 2/3 των συνολικών αναγκών των τραπεζών. Η «διόρθωση» των δεικτών Core Tier 1 που βρίσκονται σήμερα σε αρνητικά επίπεδα θα γίνεται έως και το +6% με κοινές μετοχές και εν συνεχεία θα χρησιμοποιούνται ομολογιακοί τίτλοι. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, οι ιδιώτες μέτοχοι θα κληθούν να καταβάλλουν περισσότερα κεφάλαια, χάνοντας όμως συνειδητά ένα τμήμα των κεφαλαίων τους, αυτό που αφορά την επαναφορά των δεικτών στο σημείο μηδέν.

Παράμετρος

Η δεύτερη αρνητική παράμετρος της υπουργικής Πράξης, όπως την ανάγνωσε και την ερμήνευσε η αγορά, μεταφέροντας πιέσεις στους τραπεζικούς τίτλους, είναι η απειλή του dilution για όσους μετόχους συμμετάσχουν στις αυξήσεις κεφαλαίου, στο ενδεχόμενο να μην μπορέσουν οι τράπεζες να επαναγοράσουν τα CoCos τα οποία τότε αυτομάτως θα μετατραπούν σε κοινές μετοχές . Οσο μεγαλύτερες είναι οι ανάγκες των τραπεζών πάντως, τόσο μεγαλύτερες θα είναι και οι σχεδιαζόμενες αυξήσεις κεφαλαίου. Εξ ου και ο κίνδυνος ενός υψηλού dilution σε βάρος των παλαιών μετόχων ( καθώς θα αυξηθεί ο αριθμός των κοινών μετοχών, απομειώνοντας έτσι την αξία των σημερινών).

Ειδικότερα, σύμφωνα με την Υπουργική Πράξη, οι τράπεζες μπορούν να εκδίδουν υπό αίρεση μετατρέψιμες ομολογίες (CoCos) πριν ή μετά την αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου που θα καλυφθούν κατά 100% από το Τ.Χ.Σ. Τα CoCos θα είναι αόριστης διάρκειας, χωρίς ημερομηνία λήξης, εκτός αν εξαγοραστούν ή μετατραπούν σε μετοχές. Θα εκδοθούν με αρχικό επιτόκιο 7%, το οποίο θα προσαυξάνεται ετησίως κατά 0,5%. Τα ποσά των τόκων καταβάλλονται σε ετήσια βάση σε μετρητά, εκτός και αν υφίσταται περίπτωση αντικατάστασής τους με εισφορά εις είδος, ήτοι με κοινές μετοχές.

Αν οι τράπεζες δεν έχουν κεφάλαια για την επαναγορά των CoCos ή εάν η αποπληρωμή τους έχει σαν αποτέλεσμα οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας να πέφτουν κάτω από το ελάχιστα επιτρεπτό όριο, τότε θα εκδίδονται κοινές μετοχές υπέρ του Ταμείου. Συγκεκριμένα, αυτό συμβαίνει όταν τα ελάχιστα βασικά εποπτικά κεφάλαια της τράπεζας υποχωρήσουν κάτω του 5,125% ή αν η καταβολή τόκου σε μετρητά κριθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος ότι θα έθετε σε κίνδυνο τη συμμόρφωση της τράπεζας με την υποχρέωση τήρησης του ελάχιστου συντελεστή κυρίων στοιχείων των βασικών εποπτικών κεφαλαίων.