Ωστόσο, τα προβλήματα που ορθώνονται θα είναι πολλά σε αυτό το deal με τη Finansbank, και ενδέχεται να επιδράσουν στη μεσοπρόθεσμη αποτίμηση της Εθνικής Τράπεζας. Η μετοχή της Εθνικής, με την ανακοίνωση των όρων της αύξησης, την Πέμπτη, δέχθηκε ισχυρές πιέσεις καθώς πολλοί προεξοφλούν ότι η μετοχή θα υποχωρήσει και θα ήταν σκόπιμο επενδυτικά να πωλήσουν μετοχές στη spot αγορά και να αγοράσουν δικαιώματα. Με βάση τη στάση που κράτησαν τα ασφαλιστικά ταμεία στην επαναληπτική γενική συνέλευση, εκτιμάται ότι δεν θα ασκήσουν τα δικαιώματα τους περίπου το 8% των ταμείων και άλλων μετόχων, κάτι που συνεπάγεται ότι θα υπάρξει μεγάλη προσφορά δικαιωμάτων. Τα Ταμεία, συνολικά, από 22% μετά την αύξηση αναμένεται να διαθέτουν περίπου το 13-14% της Εθνικής Τράπεζας. Σημειώνεται ότι τα Ταμεία Επικουρικό, Αυτασφάλισης, Υγείας και ο Σύλλογος Εργαζομένων, ή συνολικά το 3,7%, δεν θα συμμετάσχουν, ενώ αντιθέτως το Ταμείο Κύριας Σύνταξης με 2,5% θα συμμετάσχει. Το Ταμείο Συντάξεων του ΤΕΒΕ, το οποίο κατέχει 4,6 εκατ. μετοχές ή 1,35% ψήφισε υπέρ αλλά δεν θα ασκήσει τα δικαιώματα του, η Εκκλησία με 1,23% θα συμμετάσχει όπως και το ΙΚΑ το οποίο ελέγχει το 4% περίπου της τράπεζας. Αντίστοιχα, θα πρέπει να θεωρείται περίπου δεδομένο ότι οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές θα αυξήσουν το ποσοστό τους. Ωστόσο, η αύξηση του ποσοστού των ξένων θα εξαρτηθεί και από το αν θα ασκήσουν οι μικροεπενδυτές τη δυνατότητα τους, εφόσον υπάρξουν αδιάθετα υπόλοιπα, να αγοράσουν έως και 4πλάσιο αριθμό μετοχών από αυτό που απέκτησαν στην αύξηση κεφαλαίου. Πάντως, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές θα ελέγχουν μετά την ολοκλήρωση της αύξησης περί τα τέλη Ιουνίου ποσοστό, τουλάχιστον, 45-46% έναντι 39% που ελέγχουν αυτήν την περίοδο. Τα αγκάθια Το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Εθνική δεν αναμένεται να είναι η κάλυψη της αύξησης κεφαλαίου που ούτως ή άλλως είναι εξασφαλισμένη, ούτε ενδεχομένως η δημόσια προσφορά. Σημειώνεται ότι η Εθνική επιδιώκει να αποκτήσει το 90% ενώ μετά το πέρας 3-4 ετών θα αγοράσει και το ποσοστό της οικογένειας Ozyegin που θα ελέγχει το 10% της Finansbank, αποκτώντας έτσι το 100% της τουρκικής τράπεζας συμπεριλαμβανομένου και του 5-10% που θα έχει το IFC της World Bank. Βέβαια, οι όροι της αύξησης κεφαλαίου θα αποτελέσουν πεδίο τριβών με τους μετόχους μειοψηφίας, ωστόσο, και αυτό το εμπόδιο θα ξεπεραστεί. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα κληθεί να επιλύσει η Εθνική συνδέεται με την αποτίμηση της Finansbank λόγω της αποτίμησης της τουρκικής λίρας. Η συναλλαγματική ισοτιμία τουρκικής λίρας προς ευρώ είναι 2 προς 1 αντίστοιχα. Όταν λοιπόν η Εθνική, στο τέλος του 2006 θα ενοποιήσει τη Finansbank μπορεί με όρους λίρας να εμφανίζει μια σημαντική αξία, αλλά με όρους ευρώ ουσιαστικά θα αποτιμάται στο μισό. Ως μέτρο σύγκρισης αναφέρεται ότι η Finansbank θα επιτύχει κέρδη το 2006 περίπου 630 εκατ. τουρκικές λίρες ή 315 εκατ. ευρώ σε τρέχουσες τιμές. Ωστόσο, από αυτά θα πρέπει να αφαιρεθούν τα κέρδη των διεθνών δραστηριοτήτων που συνεπάγεται ότι τα καθαρά κέρδη της θα ανέλθουν στα 240 εκατ. ευρώ. Ουσιαστικά, η Εθνική καλείται να διαχειριστεί αντίστοιχα προβλήματα με τον Τιτάνα, o οποίος εμφανίζει διακυμάνσεις λόγω των δραστηριοτήτων του στις ΗΠΑ. Π. Λεωτσάκος