Μετά από τη ισχυρή πτώση των εσόδων, τις αυξανόμενες ζημίες και την ανάγκη να πείσουν τις αρχές ότι δεν είναι πλέον «too big to fail», οι τράπεζες σε όλο τον κόσμο έχουν συρρικνωθεί δραστικά από το 2008 και την κατάρρευση της Lehman Brothers. Πέρυσι, το κύμα των κακών ειδήσεων άρχισε να «γυρίζει» για τις ευρωπαϊκές τράπεζες , οι οποίες είναι μεταξύ των μεγαλύτερων εργοδοτών της περιοχής. Βοηθούμενες από την ανάκαμψη των οικονομιών της περιοχής και την υποχώρηση των φόβων για το μέλλον της ευρωζώνης, ο πανευρωπαϊκός τραπεζικός δείκτης Stoxx Europe 600 Banks ενισχύθηκε 19%, υπεραποδίδοντας της υπόλοιπης αγοράς.

Όμως, παρά τη βελτίωση των προοπτικών, οι 30 μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης από πλευράς χρηματιστηριακής αξίας, μείωσαν το προσωπικό τους κατά 80.000 το 2013, σύμφωνα με υπολογισμούς του Reuters που βασίζονται σε στοιχεία από τους ισολογισμούς τους. Η μεγαλύτερη αιτία που οδήγησε στο τεράστιο κύμα περικοπών θέσεων εργασίας το περασμένο ήταν οι μεγάλες αναδιαρθρώσεις στις τράπεζες, όπως στην ισπανική Bankia, οι οποία έκοψε κατά 23% το εργατικό δυναμικό της, με στόχο να καλύψει τις προϋποθέσεις της διάσωσής της ύψους 41 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η ιταλική Unicredit, η οποία μείωσε τον αριθμό του προσωπικού της, κατά 8.490 άτομα, δήλωσε στην ετήσια έκθεσή της ότι ορισμένες από τις μειώσεις αυτές ήταν το αποτέλεσμα του outsourcing των χρηματοοικονομικών της υπηρεσιών. Οι πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων ήταν ο κύριος λόγος των μεγάλων περικοπών στις οποίες προχώρησε η βελγική KBC. Συγκεκριμένα μείωσε κατά 7.938 άτομα ή κατά 22% το προσωπικό της.

Και η ισπανική BBVA ανέφερε, επίσης, ότι οι πωλήσεις των περιουσιακών της στοιχείων, ήταν ο κύριος οδηγός της μείωσης του προσωπικού της κατά 6.547 άτομα, ή 23%. Σύμφωνα με τους αναλυτές, τα stress test της ΕΚΤ θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα άλλο κύμα πωλήσεων περιουσιακών στοιχείων και περικοπές θέσεων εργασίας, καθώς πολλές τράπεζες θα αναγκαστούν να βρουν τρόπους να καλύψουν τα κεφαλαιακά τους κενά.