Ωστόσο και όπως συνέβη και με την περίφημη συγχώνευση μεταξύ της Εθνικής και της Eurobank, την τελευταία στιγμή οι εταίροι μας, διαμήνυσαν πως «λογαριάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο».

Η ιστορία φαίνεται να επαναλαμβάνεται δεδομένου ότι δια στόματος της EBA (Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή) η ΕΚΤ απαίτησε τροποποιήσεις του νόμου που από την μια μεριά «φορτώνουν» σίγουρα τις τράπεζες με επιπλέον ανάγκες κεφαλαίων και από την άλλη δημιουργούν νέα εμπλοκή του Δημοσίου στην διαδικασία αποκρατικοποιήσεων.

Κάτι που προφανώς δεν συμφέρει καθόλου τους επενδυτές που κάλυψαν τις προηγούμενες αυξήσεις των τραπεζών και θα κληθούν να το επαναλάβουν αμέσως μετά τα αποτελέσματα των stress test.

Ειδικότερα από την στιγμή που το Δημόσιο θα είναι υποχρεωμένο βάση των τροποποιήσεων του νόμου, να καλύπτει με μετρητά και με αντάλλαγμα μετοχές τα τυχών κενά που θα προκύψουν στις τράπεζες  στα επόμενα χρονιά από έλλειψη κερδοφορίας, γίνεται εύκολα κατανοητό πως δημιουργείται καινούρια ανισορροπία έναντι των μετόχων. Με ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συνεπάγεται.

Επίσης ο περιορισμός του χρονικού διαστήματος που προβλέπει η δεύτερη παράμετρος του αναβαλλομένου φόρου, από τα 30 χρόνια ακόμη και στα 12 χρόνια (Πορτογαλικό μοντέλο), συμπιέζει  χρονικά και αυξάνει ανά έτος το ποσό που θα καλύπτει την ζημιά από το PSI και τα «κόκκινα» δάνεια.

Τέλος θολό τοπίο επικρατεί και για μια ακόμη παράμετρε που το εγχώριο τραπεζικό σύστημα προσπάθεια να την κρατήσει «χαμηλά». Σύμφωνα με πληροφορίες έχει προκύψει αντίρρηση αυτή την φορά απευθείας από την ΕΚΤ ως προς τα κριτήριο που καθορίζουν τα επισφαλή δάνεια.

Το κατά πόσο δηλαδή ένα δάνειο χαρακτηρίζεται «κόκκινο» μόνο αν έχει παραμείνει σε καθυστέρηση πάνω από 90 ημέρες. Κατά τις ίδιες πήγες η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θεωρεί πως δάνεια που είναι σε καθυστέρηση πάνω από 80 ημέρες ή και λιγότερες θα πρέπει να συμπεριληφθούν στις επισφάλειες.

Α. Τάντουλος