Στο πλαίσιο αυτό, οι τράπεζες θα προβαίνουν εφεξής σε αγορές ομολόγων επιχειρήσεων του Δημοσίου (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ.), μόνο εφόσον τις εγκρίνει το Γενικό Συμβούλιο του SSM και μάλιστα για μικρά ποσά.
«Μπορείτε να αντέξετε κεφαλαιακά μετά από αυτό που γίνεται διεθνώς;» ήταν το πρώτο που ρώτησε τους Έλληνες τραπεζίτες, η επικεφαλής του SSM, πριν προχωρήσει στις κατευθύνσεις της εποπτικής αρχής.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πέραν των επισημάνσεων για τη διαχείριση του όγκου των προβληματικών τους δανείων, η D. Nouy έθεσε αυστηρούς περιορισμούς στις τράπεζες στην ανάληψη κρατικού ρίσκου, εκφράζοντας ρητά την απαίτηση του SSM να παύσουν να λειτουργούν ως «τελευταίο καταφύγιο» (last resort) για τον δανεισμό κρατικών επιχειρήσεων.
Κατόπιν αυτού, οι τράπεζες θα μπορούν να αγοράζουν ομόλογα κρατικών επιχειρήσεων μόνο μετά από σχετική εισήγηση της Τράπεζας της Ελλάδος στον SSM και μόνο εφόσον το αίτημα περάσει από το Γενικό Συμβούλιο του SSM και εγκριθεί. Σε κάθε περίπτωση, το υπό έγκριση αίτημα για αγορές ομολόγων κρατικών επιχειρήσεων θα πρέπει να αφορά μικρό κομμάτι των ομολογιακών εκδόσεων και η συμμετοχή των τραπεζών να κρίνεται απολύτως αναγκαία προκειμένου να μην αποτύχουν οι εκδόσεις.
Σημειώνεται ότι η ΕΚΤ έχει διαμηνύσει στις τράπεζες πανευρωπαϊκά ότι επιθυμεί την αποφυγή ανάληψης αυξημένου κρατικού ρίσκου.
Η σύσταση-προτροπή της κας Nouy είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με την ανάλογη εντολή του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, η οποία εδόθη για πρώτη φορά, με τη μορφή προειδοποίησης, πριν ένα και πλέον έτος, όταν οι ελληνικές τράπεζες προσέφυγαν στην αποκλειστική χρηματοδότη του Έκτακτου Μηχανισμού Ρευστότητας της Τράπεζας της Ελλάδος (ELA).
Στην περίπτωση, όμως, των ελληνικών τραπεζών αυτό δεν αφορά μόνο τις αγορές ομολόγων του Δημοσίου αλλά πλέον εκτείνεται και στα ομόλογα των ΔΕΚΟ.
Η επικεφαλής του SSM, τέλος, επισήμανε στις τράπεζες την σπουδαιότητα της εταιρικής διακυβέρνησης. Απαντώντας στις αιτιάσεις των τραπεζών για τις υπερβολικές απαιτήσεις του νόμου όσον αφορά τα κριτήρια επιλογής διοικητικών συμβουλίων και επιτροπών, υπεραμύνθηκε του νόμου, λέγοντας «καλύτερα να είναι υπέρ του δέοντος, παρά να υπολείπεται».