Μεταξύ αυτών, όπως αναφέρουν στελέχη του κλάδου, εντάσσονται η ανάθεση της διαχείρισης ή η συνδιαχείριση μη εξυπηρετούμενων δανείων υπό κοινό σχήμα, οι τιτλοποιήσεις «κόκκινων» δανείων, οι μεταβιβάσεις δανείων σε σχήματα joint venture, ακόμη και η κοινή πλατφόρμα διαχείρισης μεταξύ τραπεζών χωρίς τη συμμετοχή ξένου.
Αναφερόμενος το καλοκαίρι στους στόχους μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων των τραπεζών κατά 41 δισ. ευρώ (ή ποσοστό 40%) μέχρι και το 2019, ο διοικητής της ΤτΕ Γ. Στουρνάρας δήλωσε ότι η μείωση αυτή θα επέλθει σε ένα ποσοστό της τάξης του 5% από πωλήσεις δανείων, ενώ η ρευστοποίηση εξασφαλίσεων δεν προβλέπεται μεγαλύτερη του 7% στο σύνολο των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων. Έδωσε δε ιδιαίτερη έμφαση στην επιτυχή αναδιάρθρωση οφειλών που θα καταστήσει μη εξυπηρετούμενα δάνεια και πάλι ενήμερα.
Όπως αναφέρουν στελέχη της αγοράς, το μείζον στην εξυγίανση των προβληματικών δανείων, και ειδικότερα των επιχειρηματικών, θα είναι να γίνουν λειτουργικές αναδιαρθρώσεις των επιχειρήσεων ούτως ώστε να προσελκύσουν νέα επενδυτικά κεφάλαια. Σε μια μικρή αγορά όπως η ελληνική και σε μια οικονομία που σε ποσοστό 70% εξαρτάται από τη ζήτηση, αναφέρουν, πρώτα θα πρέπει να γίνουν λειτουργικές αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων και συγκέντρωση κλάδων ώστε κατόπιν να επενδυθούν κεφάλαια από ξένους.
Στο πλαίσιο αυτό, η διαδικασία μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων των τραπεζών θα απαιτήσει πολύ σοβαρή δουλειά σε επίπεδο παροχής υπηρεσιών investment banking, όχι μόνο για την εξεύρεση "φρέσκων" κεφαλαίων για τις επιχειρήσεις, όσο πρωτίστως για τον λειτουργικό ανασχηματισμό τους σε ένα μοντέλο και υπό μία διοίκηση που θα τις καταστήσει και πάλι κερδοφόρες.
Οι τράπεζες εξετάζουν την πρόσληψη μεμονωμένων εξειδικευμένων στελεχών, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό, τα οποία θα αναλάβουν συμπληρωματικά ή και εναλλακτικά την αναδιάρθρωση και την ανάκτηση δανείων. Παράλληλα, οι συνθήκες θα ευνοήσουν την έλευση ή και δημιουργία νέων τραπεζών εξειδικευμένων στην εμπορική και επενδυτική τραπεζική.
Σύμφωνα με τις επισημάνσεις τραπεζιτών, αυτή τη στιγμή, μεγαλύτερο πρόβλημα και από τη χρηματοδότηση για τις επιχειρήσεις, είναι η αναδιάρθρωσή τους σε λειτουργικό επίπεδο προκειμένου να εξέλθουν οριστικά από τον φαύλο κύκλο των αναποτελεσματικών ρυθμίσεων δανείων.
Χρειάζονται επομένως κάποιον ο οποίος θα μπορεί να καταρτίσει και να υλοποιήσει το πλάνο αναδιάρθρωσης, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα την επένδυση δικών του κεφαλαίων στην επιχείρηση ή την εξεύρεση κεφαλαίων από άλλους επενδυτές, ώστε η προς εξυγίανση επιχείρηση να έχει κεφάλαιο κίνησης αλλά και κεφάλαιο που θα της επιτρέψει την ανάπτυξή της.
Στη διαδικασία αυτή, θα πρέπει να υλοποιηθούν και αλλαγές διοικήσεων στις επιχειρήσεις, ρόλο που επίσης μπορούν να αναλάβουν οι investment banks, τόσο συμμετέχοντας οι ίδιες στο μετοχικό κεφάλαιο και στη διοίκηση των υπό εξυγίανση επιχειρήσεων, όσο και βρίσκοντας τους κατάλληλους ανθρώπους που θα τις διοικήσουν.