Οι.. «σπόντες» που έριξε μέσω της πρόσφατης έκθεσής τους ήταν απλά ένα ακόμα «καμπανάκι». Το ίδιο έχει «χτυπήσει» κι άλλες φορές στο παρελθόν, με την πιο πρόσφατη αναφορά να γίνεται τον περασμένο Οκτώβριο, στην έκθεση για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπου το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συνέδεσε την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών με την επιτυχή μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων.
Η οποία σύμφωνα με το Ταμείο μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα μέσω των πωλήσεων δανείων σε ξένα funds. Όπως και τώρα, έτσι και τότε υποδείκνυε στην ελληνική κυβέρνηση να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις όπως π.χ. ο εξωδικαστικός συμβιβασμός που ακόμα «σέρνεται».
Σε κάθε περίπτωση, το ΔΝΤ για άλλη μια φορά «χτυπάει τον κώδων του κινδύνου», επισημαίνοντας επί της ουσίας ότι η κυβέρνηση καθυστερεί στο μέτωπο της αξιολόγησης προκαλώντας νέες αρρυθμίες στο τραπεζικό σύστημα. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα πρέπει να μειωθούν γρήγορα και ουσιαστικά για επιτραπεί η χρηματοδότηση και η ανάπτυξη της οικονομίας, τονίζει το ΔΝΤ στην έκθεσή του για την ελληνική οικονομία.
Αυτό απαιτεί οι προσπάθειες να ενταθούν και να εφαρμοστεί πλήρως το νομικό πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων χρέους και να ενισχυθούν τα εποπτικά εργαλεία. Ταυτόχρονα, η διακυβέρνηση των τραπεζών πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω και να εξαλειφθούν το συντομότερο δυνατόν οι έλεγχοι κεφαλαίων, χωρίς ωστόσο να διαταραχθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Παράλληλα, επιμένει στην εκτίμηση ότι θα χρειαστεί ένα κεφαλαιακό «μαξιλάρι» ασφαλείας ύψους 10 δισ. ευρώ για να καλυφθούν ανάγκες που ενδέχεται να προκύψουν από τη διαχείριση των NPLs και τη χαμηλή μελλοντική κερδοφορία. Σημειώνεται ότι αυτά τα 10 δισ. ευρώ «μεταφράζονται» ως ποσοστό του ΑΕΠ σε περίπου 5,5%.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, παρά τις διαδοχικές ανακεφαλαιοποιήσεις, συνολικά 43 δισ. ευρώ ή το 25% περίπου του χρέους ως προς ΑΕΠ από το 2010, οι ισολογισμοί των τραπεζών παραμένουν ευάλωτοι από το υψηλό επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων και του γεγονότος ότι το ήμισυ του κεφαλαίου των τραπεζών που αποτελείται από αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις. Οι εκροές καταθέσεων, η «ανεπαρκής», σύμφωνα με το ΔΝΤ, τρίτη ανακεφαλαιοποίηση, οι καθυστερήσεις στα θέματα των «κόκκινων» δανείων και των αλλαγών στις τραπεζικές διοικήσεις, η εκκρεμότητας της αξιολόγησης που δεν επιτρέπει την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE κ.λπ. κάνουν το μίγμα εκρηκτικό.
Για αυτό και το ΔΝΤ προτείνει να επιταχύνει η κυβέρνηση «βηματισμό» ενώ καλεί την ΤτΕ και τον SSM να αναθεωρήσουν τις στρατηγικές και τους στόχους των τραπεζών και να διασφαλίσει ότι είναι αξιόπιστοι και αρκετά φιλόδοξοι.
Γ. Παπακωνσταντίνου