Μάλιστα, το «φρένο» του τελευταίου διμήνου στη θετική πορεία διαχείρισης των NPLs του 2016 -και δημιουργία νέων επισφαλειών της τάξης των 1,5 με 2 δισ. ευρώ- βαίνει σε βάρος του τραπεζικού συστήματος, που αν δεν κατορθώσει να αντεπεξέλθει στο έργο της αντιμετώπισης των «κόκκινων» δανείων, θα χρειαστεί ανακεφαλαιοποίηση υπό το φάσμα των κανόνων του bail in.
Πρόκειται για εταιρείες που έχουν σημαντική θέση σε βασικούς κλάδους της οικονομίας και η αναγκαία αναδιάρθρωσή τους θα έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη για την οικονομία. Ωστόσο, δίχως την πλήρη νομική κάλυψη των στελεχών που υπογράφουν αναδιαρθρώσεις δεν είναι δυνατή η επίλυση του γόρδιου δεσμού των «κόκκινων» δανείων και κατά συνέπεια, η επαναφορά της οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης.
Εάν συνεκτιμηθούν τα εμπόδια που προκαλούν η καθυστέρηση στον εξωδικαστικό συμβιβασμό, η καθυστέρηση στη νομοθέτηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, με αποτέλεσμα να μένουν «ανενόχλητοι» οι στρατηγικοί κακοπληρωτές που οφείλουν στο σύστημα πάνω από 20 δισ. ευρώ, και η δυσκαμψία στη δευτερογενή αγορά δανείων, καταδεικνύεται η δυσκολία των τραπεζών να καλύψουν τους στόχους μείωσης των NPEs.
Ειδικά η νομική κάλυψη των στελεχών που αποφασίζουν αναδιαρθρώσεις δανείων και πιθανό «κούρεμα» οφειλών είναι κρίσιμη σε μεγάλα επιχειρηματικά ανοίγματα, κατά βάση στο κομμάτι των ομίλων που έχουν έκθεση άνω των 25-50 εκατ. ευρώ, και συνολικά δάνεια της τάξης των 40 δισ. ευρώ.
Δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με ελληνικές επιχειρήσεις μεσαίου και άνω μεγέθους, με κεντρική θέση στους κλάδους τους, κρίνεται ως κομβικό να προχωρήσουν οι διαδικασίες αναδιάρθρωσης για τις βιώσιμες επιχειρήσεις, να γίνει δυνατή η προσέλκυση επενδυτών και να λειτουργήσουν αποτελεσματικά οι ίδιες οι επιχειρήσεις και οι οικείες αγορές. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει… υπό το φόβο των εισαγγελικών αρχών.
Μάλιστα, η μνημονιακή δέσμευση προβλέπει την επέκταση της ασυλίας και για τα στελέχη του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων που θα εγκρίνουν «κουρέματα» οφειλών στο πλαίσιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού.
Η νομοθετική ρύθμιση της νομικής προστασίας, όπως και ο εξωδικαστικός συμβιβασμός είναι μνημονιακές υποχρεώσεις, προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης και «παρασύρονται» από την ατέρμονη διαπραγμάτευση, ενώ θεσμοί και εποπτικές αρχές ζητούν την άμεση ψήφιση νομοσχεδίου για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τη βελτίωση του πτωχευτικού δικαίου, ώστε να επιταχυνθεί ο έλεγχος από τους πιστωτές βιώσιμων επιχειρήσεων που οι μέτοχοί τους δεν δύνανται ή δεν επιθυμούν να αναδιαρθρωθούν.