Αυτό το ενδεχόμενο αποτελεί έναν «πονοκέφαλο» στους τραπεζίτες που… αποστρέφονται «όπως ο διάολος το λιβάνι» ακόμα και την σκέψη να πάμε σε νέες ΑΜΚ, την ώρα που οι ξένοι επενδυτές ήδη βάζουν στο τραπέζι τα stress tests του επόμενου έτους και την αμφισβήτηση για τις επιδόσεις του 2017, κι ενώ καταγράφεται αύξηση του ELA, μείωση των καταθέσεων και νέα άνοδος των επισφαλειών.

Ήδη το κύμα εξόδου καταθέσεων είναι μεγάλο και εκτιμάται σε περίπου 4 δισ. ευρώ από την αρχή του έτους ενώ μια παράταση της διαπραγμάτευσης είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε περεταίρω αύξηση των «κόκκινων» δανείων.

Αντιθέτως, το κλείσιμο της αξιολόγησης και η συνακόλουθη ένταξη στο QE, είναι ικανές συνθήκες για να ανατρέψουν πολύ γρήγορα τις προοπτικές αφού μόνο η επιλεξιμότητα των ελληνικών ομολόγων θα αποδώσει στις τράπεζες ρευστότητα της τάξεως των 20 δισ. ευρώ που θα επιτρέψει το άνοιγμα της χρηματοδότησης και τη στήριξη της αναπτυξιακής διαδικασίας.

Τραπεζικά στελέχη σημειώνουν ότι γενικότερα το επενδυτικό ενδιαφέρον από funds που «βλέπουν» ευκαιρίες στο πλαίσιο της διαχείρισης των NPLs έχει παγώσει εν αναμονή της αξιολόγησης και έπειτα από ένα χαμένο πρώτο τρίμηνο, όλοι οι σχεδιασμοί του κλάδου αναθεωρούνται επί τα χείρω.

Ειδικά η μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων με βάση τους στόχους που δεσμεύουν τις τράπεζες γίνεται όλο και πιο δύσκολη εξαιτίας της ύφεσης που φρενάρει τις επιτυχείς αναδιαρθρώσεις, όπως επίσης και εξαιτίας της ολιγωρίας στη νομοθέτηση των κατάλληλων εργαλείων. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι να παγιωθεί η τάση δημιουργίας νέων επισφαλειών που αυξήθηκαν το πρώτο δίμηνο κατά 1,5 δισ. ευρώ και στη συνέχεια συγκρατήθηκαν με μεγάλη προσπάθεια από τις τράπεζες.