Όταν π.χ. ο διοικητής της Εθνικής κ. Αράπογλου αναφέρει ότι «ακόμη και με το ΠΑΣΟΚ η τωρινή διοίκηση της Εθνικής δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, αφού χαίρει της εκτίμησης των μετόχων» πως είναι δυνατό το management της Εθνικής να παραχωρήσει αρμοδιότητες σε ένα μελλοντικό deal ;

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το management της Eurobank, αλλά και άλλων ιδιωτικών τραπεζών.

Επίσης μια πολύ σημαντική παράμετρος είναι ότι για τους μετόχους τα μεσοβραχυχρόνια οφέλη απόμια διασυνοριακή συνεργασία, δηλαδή ένα deal με ξένη τράπεζα να είναι μεγαλύτερα από ότι μια συγχώνευση μεταξύ δύο ελληνικών τραπεζών λόγω του τεράστιου κόστους συγχώνευσης.

Μια ξένη τράπεζα μπορεί να προσφέρει υψηλότερο premium, το οποίο να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά για τον μέτοχο, από ότι μια συγχώνευση δύο ελληνικών τραπεζών.

Οι συγχωνεύσεις σε εθνικό επίπεδο αποδίδουν σεμεσοπρόθεσμο ορίζοντα και δεν είναι βέβαιο ότι όλοι οι μέτοχοι θα έχουν την υπομονή να αναμένουν στην επίτευξη αυτών των κερδών.

Παρά την αίσθηση ότι τα deals είναι εύκολα στην υλοποίηση τους, μάλλον εκ των πραγμάτων συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Το επιχείρημα της ενίσχυσης του μεγέθους βάση ενεργητικού και κεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών είναι ισχυρό με βάση τα ισχύοντα στην Ευρώπη, όμως κάθε τράπεζα αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση διαφορετικά.

Πάντως θα πρέπει να τονιστεί ότι η Alpha αποτελεί ίσως τον παράγοντα κλειδί για τα επικείμενα deals στον κλάδο, καθώς στρατηγικός στόχος της διοίκησης είναι μια στρατηγική συνεργασία με ξένη τράπεζα.

Π Λεωτσάκος