Σύμφωνα με τον αναθεωρημένο Κώδικα Δεοντολογίας, οι τράπεζες και οι εταιρείες διαχείρισης «κόκκινων» δανείων θα πρέπει να προτείνουν στους δανειολήπτες, με οφειλές σε καθυστέρηση, λύσεις ρύθμισης της οφειλής ή οριστικής διευθέτησης. Οι λύσεις αυτές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη, εφόσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο, δηλαδή τα εισοδήματά του, τα ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία, τις λοιπές οφειλές και το εναπομένον εισόδημα για την κάλυψη του ελάχιστου επιπέδου «εύλογων δαπανών διαβίωσης». 

Ο Κώδικας εξαιρεί από τις υποχρεώσεις που προβλέπει όσους οφειλέτες έχουν κάνει αίτηση για την ένταξή τους στον εξωδικαστικό μηχανισμό ή αίτηση πτώχευσης. Επίσης εξαιρεί:

α) Απαιτήσεις από συμβάσεις που έχουν ήδη καταγγελθεί πριν από την 1.1.2015.
β) Απαιτήσεις που δεν υπερβαίνουν:
1. Το ποσό των 1.000 ευρώ, στην περίπτωση που ο δανειολήπτης είναι φυσικό πρόσωπο.
2. Το ποσό των 5.000 ευρώ, στην περίπτωση που ο δανειολήπτης είναι νομικό πρόσωπο.
γ) Απαιτήσεις έναντι νομικών προσώπων που δεν αποτελούν «πολύ μικρές επιχειρήσεις».

Σημειώνεται ότι ως λύση οριστικής διευθέτησης ορίζεται οποιαδήποτε μεταβολή του είδους της συμβατικής σχέσης μεταξύ τράπεζας και δανειολήπτη ή ο τερματισμός της, με στόχο την οριστική τακτοποίηση της απαίτησης του πιστωτικού ιδρύματος έναντι του δανειολήπτη.

Η λύση αυτή μπορεί να συνδυάζεται με παράδοση (εθελοντική) στην τράπεζα των ακινήτων επί των οποίων έχει συσταθεί εμπράγματη ασφάλεια για τη μείωση του συνόλου της απαίτησης ή ακόμα και με οικειοθελή εκποίηση των ακινήτων επί των οποίων έχει συσταθεί εμπράγματη ασφάλεια προς τακτοποίηση της απαίτησης, καθώς και με μετατροπή της σύμβασης σε ενοικίαση ή χρηματοδοτική μίσθωση.

Τέλος, στις υποχρεώσεις, που πρέπει να τηρεί η τράπεζα, περιλαμβάνονται η επικοινωνία με τον οφειλέτη αλλά και τον εγγυητή του δανείου, βάσει τυποποιημένης διαδικασίας, και η προσφορά συγκεκριμένων λύσεων που θα λαμβάνουν υπόψη εκτός από την οικονομική κατάσταση και τη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής του οφειλέτη.