Επίσης τονίζουν ότι η ΕΕΤ αποτελεί οργάνωση εργοδοτικών συμφερόντων και προβάλλουν μια σειρά επιχειρημάτων για υποχρέωση που έχουν οι τραπεζίτες να προσέλθουν σε διαπραγματεύσεις για την συλλογική σύμβαση εργασίας. Η επίθεση που δέχεται η ΟΤΟΕ έρχεται να προστεθεί στις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα η ΟΤΟΕ από την Κυβέρνηση στο μεγάλο θέμα του Ασφαλιστικού με τη ψήφιση του Ν. 3371/05 και στο ωράριο λειτουργίας των τραπεζών, με την ανοχή που επέδειξε στην Eurobank να λειτουργήσει παράνομα και καταχρηστικά (κατά παράβαση των κλαδικών Σ.Σ.Ε. και των Νόμων) το κατάστημά της στο Εμπορικό Κέντρο THE MALL. Οι τραπεζίτες και η ένωση τους Οι τράπεζες συντονισμένες υπό την ενιαία καθοδήγηση της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών αποφασίζουν από κοινού για κάθε εργασιακό θέμα αλλά προφασίζονται ότι δεν έχουν την νομική υποχρέωση να συνάπτουν κλαδική σύμβαση με την ΟΤΟΕ λες και δεν εκπροσωπούν και δεν δεσμεύουν τα μέλη τους. Ωστόσο ο πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών είναι εκείνος που ανακοίνωσε τις προθέσεις για την επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των τραπεζών. Στα γραφεία της ΕΕΤ συνεδρίαζαν πρόσφατα από κοινού τα μέλη της για να καταλήξουν σε κοινές θέσεις όσον αφορά την αμοιβή της υπερωρίας και της υπερεργασίας των τραπεζοϋπαλλήλων. Στην ΕΕΤ χαράσσουν τη στρατηγική τους οι τράπεζες για την αντιμετώπιση της ΟΤΟΕ και για το σχεδιασμό της επίθεσής τους στον κλάδο. Για τούτο και εκείνες οι τράπεζες που αποτελούν τον κορμό της ΕΕΤ και συγκροτούν την ηγεσία αυτής της επαγγελματικής καθ’ όλα οργάνωσης των τραπεζιτών στην Ελλάδα εκφράσανε ταυτόχρονα την ίδια μέρα κοινή άρνηση να προσέλθουν στη διαπραγμάτευση της φετινής κλαδικής σύμβασης. Προφασίζονται ότι η ΕΕΤ δεν είναι εργοδοτική οργάνωση και αφού ούτε οι ίδιοι θέλουν τώρα και στο μέλλον να υπάρχει κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας για τους τραπεζοϋπαλλήλους νομίζουν ότι θα αποφύγουν τις υποχρεώσεις που το Σύνταγμα επιβάλλει για τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων στη χώρα μας. Νομίζουν ότι θα ακυρώσουν τον τρόπο με τον οποίο ρυθμίζονται οι σχέσεις εργασίας στις τράπεζες επί μισό αιώνα. Τι υποστηρίζουν οι νομικοί Στο άρθρο 22 του Συντάγματος καθιερώνεται σε συνταγματικό επίπεδο η διαδικασία της συλλογικής διαπραγμάτευσης στον καθορισμό των όρων εργασίας ως υποχρέωση των εργοδοτών να την τηρούν και του Κράτους να την εγγυάται. Ο νόμος 1876/1990 στο άρθρο 4 ορίζει, ότι οι εργοδότες έχουν υποχρέωση να διαπραγματεύονται στην κατάρτιση συλλογικών συμβάσεων εργασίας και οι εργαζόμενοι δικαίωμα. Αμφισβήτηση του εν λόγω δικαιικού πλαισίου ή παράλειψη τήρησης των θεσμικών υποχρεώσεων των κοινωνικών φορέων (εργαζομένων και εργοδοτών) και άρνηση της οργανωμένης Πολιτείας να ανταποκριθεί στην εγγυητική της λειτουργία είναι και νομικά και κοινωνικά αποδοκιμαστέα. Συνεπώς, η αξιοποίηση των διατάξεων της ισχύουσας νομοθεσίας είναι στην επιλογή της ΟΤΟΕ αν δεν τελεσφορήσουν οι προσπάθειές της για έναρξη διαπραγματεύσεων επί των αιτημάτων της. Η επί 15ετία αντιμετώπιση της κλαδικής διαπραγμάτευσης εκ μέρους των τραπεζικών επιχειρήσεων δια της συμμετοχής τους σε αυτές με τον ορισμό κοινού εκπροσώπου, αποτελεί επιπρόσθετο αυτοτελή λόγο συνέχισης της διαδικασίας εκ μέρους τους και ουσιαστικής παραδοχής της νομιμότητάς της. Δεν ευσταθεί αντίθετο επιχείρημα, ούτε οι όψιμοι εργοδοτικοί ισχυρισμοί των τραπεζιτών αποτελούν βάσιμη αντίκρουση της προαναφερθείσας ορθής διαπίστωσης. Αλλά και υπό την ισχύ του Ν.3239/ 1955, η ΟΤΟΕ, με τις Ειδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, κάλυπτε όλους τους εργαζομένους στις Τράπεζες που λειτουργούσαν στην Ελλάδα. Η δυνατότητα της ΟΤΟΕ να συνάπτει συμβάσεις υπό την ισχύ του ν. 3239/55 είναι πλέον εδραιωμένη και ενισχυμένη από τις διατάξεις του ν. 1876/90. Συνεχείς προσπάθειες ξένων και ελληνικών Τραπεζών, να μην υπαχθούν στις ρυθμίσεις της ΣΣΕ ΟΤΟΕ- Τραπεζών, απέτυχαν, όπως απέτυχε και η ενορχηστρωμένη προσπάθεια των Τραπεζών το 1992 να μη συναφθεί Κλαδική ΣΣΕ για το προσωπικό τους. Η Προσφυγή τους στα Ασφαλιστικά Μέτρα με αίτημα την απαγόρευση της συνεχίσεως της μεσολαβητικής διαδικασίας του ΟΜ