Τα τέλη αναπροσαρμόζονται ανά τριετία βάσει κανονισμού και σύμφωνα με την ανεπίσημη επεξεργασία των στοιχείων, που έχει στη διάθεση της η αρμόδια Αρχή, προκύπτει αύξηση της τάξης του 30%, που για τον τελικό καταναλωτή μεταφράζεται σε επιβάρυνση 5%, η οποία περιορίζει σημαντικά τα οφέλη από τις χαμηλές τιμές πετρελαίου. Η εξέλιξη έχει προκαλέσει πραγματικό ίλιγγο στη ηγεσία της ΡΑΕ, η οποία
αναζητάει τρόπους περιορισμού της επιβάρυνσης για τους καταναλωτές, επιχειρήσεις και νοικοκυριά.

Το πρώτο σενάριο που εξετάζει είναι η μείωση του ποσοστού απόδοσης των επενδεδυμένων κεφαλαίων της εταιρίας που έχει εγκρίνει η ίδια με προηγούμενη απόφαση της και βάσει συγκεκριμένης μεθοδολογίας στα επίπεδα του 11%. Μια τέτοια κίνηση ωστόσο μπορεί να προκαλέσει νέες επιπλοκές στην αποκρατικοποίηση του ΔΕΣΦΑ και μάλιστα σε μια στιγμή που εισέρχεται στην τελική ευθεία για τη ολοκλήρωση της. Αυτό γιατί στη ρυθμιζόμενη απόδοση του 11% των επενδεδυμένων κεφαλαίων της εταιρίας έχει στηρίξει την προσφορά της η Αζέρικη Socar στον διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση του 66% του ΔΕΣΦΑ έναντι τιμήματος 400 εκατ. ευρώ.

Ένα δεύτερο σενάριο που εξετάζει η αρμόδια Αρχή προκειμένου να αποφευχθούν προβλήματα με την εξέλιξη της ιδιωτικοποίησης είναι η μεταφορά ενός μόνο ποσοστού από το 30% μέσα στην τριετία και η μεταφορά του μεγαλύτερου μέρους για την επόμενη τριετία επικαλούμενη τις προβλέψεις για αύξηση της ζήτησης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ζήτηση αποτελεί έναν από τους βασικούς συντελεστές καθορισμού του ύψους των τελών του Δικτύου μεταφοράς φυσικού αερίου. Η μείωσή της εξάλλου σε ποσοστό 25% από το 2011 και μετά οδηγεί στην κατακόρυφη αύξηση του κόστους μεταφοράς φυσικού αερίου, το οποίο θα κληθούν να πληρώσουν οι καταναλωτές. Ένας επίσης βασικός συντελεστής είναι τα λειτουργικά έξοδα του ΔΕΣΦΑ, σημείο που κατά πολλούς θα πρέπει να θέσει υπό διερεύνηση η ΡΑΕ στη βάση της σύγκρισης του με αντίστοιχες
εταιρίες της Ευρώπης.

ΧΛ.