Στο Ανώτατο Ακυρωτικό έλεγχο είχε προσφύγει η Ελληνική Ορθολογική Εταιρεία και 1.196 κάτοικοι της Λακωνίας και των πέριξ περιοχών, κατά του υπουργού Περιβάλλοντος και ζητούσαν να ακυρωθούν οι συγκεκριμένες επενδύσεις.

Ένας από τους βασικούς ισχυρισμούς του Σωματείου και των κατοίκων ήταν ότι το από 20.9.1993 Προεδρικό Διάταγμα που αφορά την εκτός σχεδίου και εκτός ορίων περιοχή του Γυθείου και Οιτύλου Λακωνίας, δεν επιτρέπει την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, με συνέπεια να είναι μη νόμιμη η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων ηλεκτρικής ενέργειας.

Ωστόσο, το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ  επισημαίνει στην απόφασή του ότι το από 20.9.1993 Προεδρικό Διάταγμα δεν περιλαμβάνει μεταξύ των ρητών απαγορεύσεων του την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, ενώ αντίθετα επιτρέπει την εγκατάσταση -υπό προϋποθέσεις- βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων.

Παράλληλα, υπογραμμίζεται ότι το επίμαχο Προεδρικό Διάταγμα του 1993, ερμηνευόμενο υπό το φως του ειδικού πλαισίου για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν απαγορεύει την εγκατάσταση αιολικών σταθμών γενικά στην επίδικη περιοχή, δεδομένου μάλιστα ότι η ενίσχυση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους του περιφερειακού σχεδίου της Πελοποννήσου.

Κατά συνέπεια, κατέληξαν οι σύμβουλοι Επικρατείας, οι ισχυρισμοί της Ελληνικής Ορθολογικής Εταιρείας και των κατοίκων περί παραβίασης του Συντάγματος, της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας (οδηγία 2001/42/ΕΚ) και της Ελληνικής νομοθεσίας (νόμος 3851/2010) είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, όπως απορριπτέοι είναι και όλοι οι άλλοι ισχυρισμοί που προέβαλαν.