Αξίζει πάντως να αναφερθεί ότι η Δικαιοσύνη λειτούργησε χωρίς ενιαία στάση στην περίπτωση των Ελληνικών Ιχθυοκαλλιεργειών και του ΔΙΑ. Στην πρώτη έκανε δεκτή την αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, ενώ στην αντίστοιχη της εταιρείας Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες το αίτημα δεν έγινε δεκτό.
Το πρόβλημα στις Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες, εμφανίστηκε τον Απρίλιο του 2008 όταν η υπό επιτήρηση εταιρεία «γονάτισε» υπό το βάρος των χρεών και των δανείων της. Μόνο στο εννεάμηνο του 2008, τα μακροπρόθεσμα δάνεια της εταιρείας ήταν 10,6 εκατ. ευρώ, τα βραχυπρόθεσμα 39 εκατ. ευρώ και οι ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις άνω των 10 εκατ. ευρώ. Την ίδια χρονιά, το ποσό των οφειλών των Ελληνικών Ιχθυοκαλλιεργειών προς τις άλλες μεγάλες εισηγμένες εταιρείες του κλάδου ανέρχονταν σε 5,5 εκατ. ευρώ, με το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών αυτών να αφορά την εταιρεία Περσεύς, θυγατρική της Σελόντα.
Η κρίσιμη θέση, στην οποία είχε περιέλθει τότε η εταιρεία, την οδήγησε στον περιορισμό της εμπορικής δραστηριότητάς της, κάτι που ανακούφισε εκείνη την περίοδο τις άλλες επιχειρήσεις του κλάδου. Και τούτο γιατί κατά το μεγαλύτερο μέρος του 2008 η εταιρεία, προσπαθώντας να διασωθεί έριξε κατακόρυφα τις τιμές, προκαλώντας πιέσεις στον κλάδο με συνέπεια και οι άλλες ηγέτιδες εταιρείες της ιχθυοκαλλιέργειας να βλέπουν τις πωλήσεις τους να μειώνονται και τα κέρδη τους να πέφτουν. Η εικόνα αυτή διατηρήθηκε στο σύνολο του έτους και μόνον μία μικρή βελτίωση παρουσιάστηκε κατά το 2009.
Παράλληλα, οι εταιρείες του κλάδου είχαν να αντιμετωπίσουν τη μείωση της τιμής της τσιπούρας, σε ποσοστό 50%. Με επίσημες επιστολές τους, οι εισηγμένες του κλάδου ενημέρωναν τις χρηματιστηριακές αρχές για την κατάσταση και τις οφειλές που διεκδικούσαν από την ΕΛΙΧΘ. Η Περσεύς ανέφερε ότι οι μη ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις από την πώληση ιχθυοτροφών ήταν 4,9 εκατ. ευρώ, ενώ οι συνολικές υποχρεώσεις της ΕΛΙΧΘ προς τον Όμιλο Νηρέα ήταν 574.560 ευρώ, ποσό που μπορούσε να διευθετηθεί μέσω σύμβασης εξυπηρέτησης την οποία είχε ο Νηρέας με μονάδα συσκευασίας της ΕΛΙΧΘ, την οποία χρησιμοποιούσε για δικά του προϊόντα. Η Δίας είχε γνωστοποιήσει ότι η καθαρή απαίτησή της από την ΕΛΙΧΘ ανερχόταν σε 8.070 ευρώ.
Στον αντίποδα, την ανάγκη οι τράπεζες να κινηθούν γρήγορα και να σταματήσουν την κωλυσιεργία, που μπορεί να αποβεί καταστροφική συνολικά για τον κλάδο επισημαίνουν κύκλοι της ΔΙΑΣ μετά την απόρριψη του αιτήματος για προσωρινή διαταγή που είχε υποβάλει στο Πολυμελείς Πρωτοδικείο της Αθήνας η εταιρεία. Σημειώνεται ότι η Δίας έχει υποβάλει αίτηση πτώχευσης και ζητούσε την έκδοση προσωρινής διαταγής, ώστε να μην εκτελέσει διαταγές πληρωμών από πιστωτές της. Σημειώνεται πως η εταιρία είχε καταθέσει αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, που επίσης είχε απορριφθεί. Κύκλοι της ΔΙΑΣ παραπέμπουν στην προηγούμενη δήλωση του Δ.Σ. τονίζοντας για άλλη μια φορά την ανάγκη οι πιστωτές να κινηθούν γρήγορα.
Στην πρόσφατη ανακοίνωσή της, η εταιρεία σημείωνε ότι η προοπτική αναδιάρθρωσης των δανείων αποτελεί τη μοναδική βιώσιμη και μακρόπνοη λύση στο σημερινό οικονομικό αδιέξοδο, το οποίο αντιμετωπίζει η ΔΙΑΣ. "Αντιμέτωποι με την προοπτική της επικείμενης χρεοκοπίας, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΙΑΣ αποφάσισε να κηρύξει στάση πληρωμών και να καταθέσει αίτηση πτώχευσης προκειμένου να εξασφαλίσει προστασία από τους πιστωτές και να διαφυλάξει τα περιουσιακά στοιχεία της ΔΙΑΣ. Η ΔΙΑΣ πιστεύει ότι η συμφωνία αναδιάρθρωσης με τις τράπεζες αποτελεί τη μόνη βιώσιμη λύση για τη διασφάλιση του μέλλοντος της ΔΙΑΣ, των εργαζομένων και των συνεργατών της, και τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για έναν ισχυρό κλάδο ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας", δήλωσε η κυρία Anita Hamilton, συνέταιρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Linnaeus Capital Partners, του βασικού μετόχου της ΔΙΑΣ, ενώ και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της Δίας σε πρόσφατη ανακοίνωσή τους και σε ραδιοφωνική παρέμβασή τους τις τελευταίες ημέρες, έκανα δραματική έκκληση για επείγουσα εξεύρεση λύσης.
Στόχος της κίνησης της εταιρίας ήταν, όπως τόνιζε σε ανακοίνωσή της η εταιρία "να διευκολύνει αυτές τις συζητήσεις και να έχει παράλληλα το όφελος της προστασίας έναντι των πιστωτών της". Υπογράμμιζε, δε, ότι "η αίτηση πτώχευσης δεν καθιστά απαγορευτική την επίτευξη συμφωνίας αναδιάρθρωσης με τους πιστωτές και την ανάκληση της αίτησης πτώχευσης της ΔΙΑΣ".
Όπως έχει γράψει το "R", οι τράπεζες στην εταιρεία Δίας ελέγχουν το 42,79% του μετοχικού κεφαλαίου και στη Σελόντα το 21%- πρόκειται αντίστοιχα για την τρίτη και τη δεύτερη σε μέγεθος εταιρεία. Την ίδια ώρα, στον Νηρέα- το νούμερο 1 του κλάδου- οι τράπεζες δεν ελέγχουν μετοχές, αλλά δάνεια 222 εκατ. ευρώ. Όπως όμως σημειώνουν στελέχη των εταιριών, αντί να επισπεύσουν την εξυγίανση και ανασυγκρότηση των επιχειρήσεων αυτών, καθυστερούν χαρακτηριστικά να αναλάβουν δράση ή παρακωλύουν τις διαδικασίες με την αδυναμία λήψης αποφάσεων. Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με στελέχη του κλάδου, στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού η ΔΙΑΣ ήθελε 8 εκατ. ευρώ για να σωθεί και είχε ψάρια αξίας 40 εκατ. ευρώ, ενώ σήμερα το ποσό που πρέπει να μπει στην εταιρεία για να μη γράψει τίτλους τέλους είναι 50 εκατ. ευρώ.
Από την πλευρά τους, οι τράπεζες ζητούν από τους μετόχους να βάλουν χρήματα, καθώς υπάρχει έλλειμμα εμπιστοσύνης λόγω των αμαρτιών του παρελθόντος. Τα ιχθυηρά αποτελούν το σημαντικότερο εξαγώγιμο ελληνικό προιόν μετά το λάδι και την ελιά. Η Ελλάδα, μάλιστα, σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιπούρας και λαβρακίου παγκοσμίως, με παραγωγή που ανήλθε στους 123.000 τόνους το 2013 και εξαγωγές που ξεπέρασαν τα €400 εκατ. το 2012. Ωστόσο, οι τρεις μεγαλύτερες επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιέργειας βρίσκονται εγκλωβισμένες στα δίχτυα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
