«Οι διαπιστώσεις των επιστημόνων, των διαχειριστών της αλιείας και των αλιέων συγκλίνουν στο γεγονός ότι η κατάσταση των αποθεμάτων ορισμένων ειδών δεν είναι καλή και σε ορισμένες περιπτώσεις παρουσιάζει τάσεις επιδείνωσης» σημείωσε και αφού τόνισε ότι στην Ελλάδα έχουν θεσμοθετηθεί επιπλέον διατάξεις με τη θέσπιση μεγάλου αριθμού ζωνών προστασίας της αλιείας, τοπικές και χρονικές απαγορεύσεις στην άσκηση της αλιείας με τράτα βυθού, πρότεινε τα εξής:
-Να γίνει καταγραφή και εναρμόνιση των εθνικών μέτρων οριζόντιου χαρακτήρα τα οποία θα εφαρμόζονται σε χωρικά και διεθνή νερά.
Όμως πρέπει να δοθεί η δέουσα σημασία στις ιδιαιτερότητες των πληθυσμών, σε θέματα ανταγωνισμού και στην ασύμμετρη ανάπτυξη των οικονομιών των κρατών. Στη Μεσόγειο έχουμε πολυμορφία κανόνων. Κανένα διαχειριστικό μέτρο κράτους το οποίο εφαρμόζεται από τα σκάφη σημαίας του στα χωρικά και διεθνή νερά, δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα και να επιλύει το πρόβλημα που υφίσταται, αν το γειτονικό παράκτιο κράτος εφαρμόζει ένα άλλο μέτρο για τα δικά του σκάφη. Τούτο σημαίνει αναγκαιότητα συντονισμού και λήψης αποφάσεων , με τη συνεργασία όλων μας, σε ένα κοινό στόχο.
-Οι επιστήμονες πρέπει να εργαστούν περισσότερο στοχευμένα ώστε να αποκτηθεί γνώση της πραγματικής κατάστασης επί της οποία θα γίνουν παρεμβάσεις.
Η συνεργασία μεταξύ κρατών και Ε. Επιτροπής είναι απαραίτητη.
-Πρέπει να ληφθούν μέτρα και δράσεις για την καταπολέμηση της ρύπανσης, με επείγοντα χαρακτήρα.
-Η ερασιτεχνική αλιεία η οποία ασκεί σημαντική πίεση στα αποθέματα, πρέπει να συνεκτιμάται και να ρυθμιστεί με γενικές διατάξεις.
-Ο έλεγχος της αλιείας στα διεθνή νερά είναι ένα πρόβλημα για την επίλυση του οποίου απαιτείται ενδυνάμωση της συνεργασίας.