Τον κατανυκτικά ατμοσφαιρικό τόνο σε αυτή τη μοναδική σύγκλιση της πολιτιστικής κληρονομιάς και του φυσικού κάλλους έδωσε η ξεχωριστή ερμηνεία της Φωτεινής Δάρρα, στο πλαίσιο μιας άρτιας εκδήλωσης που συνδιοργάνωσαν ο Δήμος Δελφών και η Εφορεία Αρχαιοτήτων Φωκίδος.
Η συναυλία, με φυσική παρουσία προσκεκλημένων στη Ρωμαϊκή Αγορά του Αρχαιολογικού χώρου, ελεγχόμενη και με τήρηση των μέτρων υγειονομικής προστασίας, μεταδόθηκε σε πραγματικό χρόνο και διαδικτυακά. Με την εξαίρετη ερμηνεύτρια και το κουιντέτο των άξιων μουσικών που τη συνόδευαν: τρομπόνι, τρομπέτα, κοντραμπάσο, κρουστά και στο πιάνο τον Γιώργο Παπαχριστούδη, που επιμελήθηκε το πρόγραμμα, ταξίδεψαν μαζί η INTERAMERICAN και η Anytime υποστηρίζοντας αυτή την ιδιαίτερη μουσική παράσταση.
Για μια ακόμη φορά η INTERAMERICAN -τώρα και με τη σύμπραξη της Anytime, που κάνει ασφαλέστερη την οδική μετακίνηση- επιβιβάστηκε στο όχημα των Τεχνών και του Πολιτισμού, που φωτίζει τον δρόμο για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. «Στη συνισταμένη δύναμη που συνθέτουν άξιοι δημιουργοί και καλλιτέχνες - άνθρωποι του πνεύματος και θεματοφύλακες της πολιτισμικής κληρονομιάς, αλλά και πρόσωπα των τοπικών κοινωνιών και των θεσμών, ένας επιχειρηματικός οργανισμός με κοινωνικό όραμα έχει πάντα θέση και ρόλο, με τον σκοπό ανάλογες εμπειρίες να γίνονται μέρος της καθημερινότητας των πολιτών όλο και πιο συχνά, πολύ περισσότερο σε δύσκολες συνθήκες όπως οι σημερινές» επισημαίνει ο Γιάννης Ρούντος, διευθυντής Εταιρικών Υποθέσεων και Υπευθυνότητας της INTERAMERICAN.
Η Φωτεινή Δάρρα υπογράμμισε τον ισχυρό συμβολισμό των Δελφών τραγουδώντας Ποίηση. Ξεκίνησε με Οδυσσέα Ελύτη («Με το λύχνο του άστρου», «Μαρίνα»), πέρασε στον Κωνσταντίνο Καβάφη («Ενδυνάμωσις») και στάθηκε στον Άγγελο Σικελιανό, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει τον χώρο με τις δύο Δελφικές Γιορτές πριν 90 και πλέον χρόνια, απαγγέλλοντας: «Όχι, δεν είναι χίμαιρα / να καβαλάμε το όνειρο / τη θείαν ετούτη μέρα / που όλα, ορατά και αόρατα / κι εμείς κι οι ήρωες και οι θεοί / στην ίδια ορμάμε μέσα αιώνια σφαίρα».
Αποκαλυπτικά για το πλούσιο ερμηνευτικό ταμπεραμέντο της, η Φωτεινή Δάρρα κορύφωσε με το «Πνευματικό Εμβατήριο» (1945) του Σικελιανού, που έχει μελοποιήσει ο Μίκης Θεοδωράκης (έργο «Αρκαδία V»). Αλλά, πέρασε και από τον Ράινερ Μαρία Ρίλκε («Σ´ αγαπώ» - απόδοση Κ. Παλαμά), τον Νίκο Γκάτσο («Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου», «Στου καιρού τη ζυγαριά») και τον Μ. Καραγάτση («Στοχασμός»), φθάνοντας και σε νεώτερους σημαντικούς ποιητές: τον Διονύση Καψάλη («Στάλσιμο» - Μάγισσες της Σμύρνης), τον Μιχάλη Γκανά («Πάμε ξανά στα θαύματα», «Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια»).