«Τα τρία σημεία που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα του περιβαλλοντικού τέλους στις πλαστικές σακούλες που επιβλήθηκε από 1/1/18 πιο αναλυτικά, είναι τα παρακάτω τρία τεχνικά χαρακτηριστικά και εξαιρέσεις:

1. Στις πλαστικές σακούλες με πάχος μέχρι 50 μm (μικρόμετρα), χρεώνεται περιβαλλοντικό τέλος.

2. Πλαστικές σακούλες με πάχος από 50 μm έως 70 μm δεν επιβαρύνονται με περιβαλλοντικό τέλος, αλλά είναι υποχρεωτική η τιμολόγηση τους στον πελάτη.

3. Εξαιρέσεις: Για πολύ λεπτές σακούλες, μικρότερες των 15 μικρόμετρων δεν χρεώνεται περιβαλλοντικό τέλος μόνο στην περίπτωση που απαιτούνται για λόγους υγιεινής ή παρέχονται ως πρωτογενής συσκευασία χύμα (χύδην) τροφίμων. Εξαιρούνται οι βιοαποδομήσιμες/λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς. Εξαιρούνται από το τέλος οι σακούλες που διατίθενται από περίπτερα και υπαίθριο εμπόριο.

Το περιβαλλοντικό τέλος φαίνεται να βάζει τέλος στη δωρεάν διάθεση της πλαστικής σακούλας και προφανώς και στην εκτεταμένη χρήση της. Το ερώτημα είναι γιατί σε ένα περιβαλλοντικό τέλος πρέπει πάντα να υπάρχουν εξαιρέσεις εάν δεν είναι οικολογικές. Το θετικό είναι ότι πολλές ελληνικές βιοτεχνίες έχουν ήδη προσαρμοστεί στη παραγωγή ανακυκλώσιμης σακούλας και δεν θα υπάρξουν απώλειες θέσεων εργασίας, ενώ ενδέχεται να μειώσουν τις εισαγωγές από τρίτες χώρες.»