Από την πλευρά της προσφοράς, το βασικό ζήτημα είναι βέβαια το βάρος των παραδόσεων που αναμένονται για το 2018. Φέτος θα πρέπει να παραδοθούν 40 εκατομμύρια dwt δεξαμενόπλοιων αργού και προϊόντων (άνω των 25.000 dwt), σε σύγκριση με τα 35,5 εκατομμύρια dwt που παραδόθηκαν το 2017, καθιστώντας το 2018 το χειρότερο χρόνο παράδοσης από το 2010. Ωστόσο, οι καθυστερήσεις αναμένεται να αποτελέσουν παράγοντα μείωσης του όγκου της χωρητικότητας που εισέρχεται στην αγορά φέτος. Ενδιαφέρον για το 2017 είναι ότι η αγορά (λαμβάνοντας υπόψη τον προγραμματισμένο αριθμό παραδόσεων έναντι των πραγματικών παραδόσεων) σε ολόκληρο τον κλάδο του αργού πετρελαίου μειώθηκε σε σχέση με το 2016. Οι πραγματικές παραδόσεις για VLCC υποχώρησαν μόλις 11% κάτω από τον προγραμματισμένο αριθμό, ενώ η απόκλιση από το Suezmax ήταν κάπως υψηλότερη στο 21% . Ωστόσο, οι καθυστερήσεις παράδοσης στον τομέα των δεξαμενόπλοιων προϊόντων, οι οποίες είχαν ένα πιο δύσκολο έτος σε σχέση με την ακαθάριστη αγορά, ήταν πολύ υψηλότερες. Στον τομέα crossover Aframax / LR2 οι παραδόσεις υποχώρησαν κατά 27% κάτω από τον προγραμματισμένο αριθμό, ενώ η απόκλιση LR1 αυξήθηκε στο 38%. Τα MRs, τα οποία δεν διέφεραν τόσο καλά στην αγορά spot ως οι μεγαλύτεροι μεταφορείς προϊόντων, είδαν ολίσθηση μόλις πάνω από 28%. Δεδομένων των αναμενόμενων θεμελιωδών μεγεθών για το 2018, οι καθυστερήσεις παράδοσης αναμένεται να παραμείνουν, και ειδικότερα για τον τομέα του αργού πετρελαίου και θα μπορούσαν να αυξηθούν σε σχέση με το 2017. Ωστόσο, τα ίδια βασικά στοιχεία είναι πιθανό να ενθαρρύνουν τη δραστηριότητα scrapping . η οποία, σε συνδυασμό με την slippage, θα μπορούσε να συμβάλει στην αντιστάθμιση μερικής αύξησης της προσφοράς για το 2018.

Η προσφορά είναι φυσικά μόνο μία πλευρά της εξίσωσης. Όσον αφορά τη ζήτηση πετρελαίου, ο IEA προβλέπει θετική αύξηση 1,3 εκατ. B / d. βραδύτερη από τα τελευταία χρόνια, αλλά πάνω από τους μακροπρόθεσμους μέσους όρους. Ωστόσο, η συναίνεση είναι ότι ο ΟΠΕΚ θα συνεχίσει να περιορίζει την παραγωγή μέχρι το τέλος του έτους, δίνοντας ελάχιστες ευκαιρίες για ανάπτυξη των εξαγωγών από τη Μέση Ανατολή και ίσως τη Δυτική Αφρική. Επομένως, η εστίαση είναι εκτός του ΟΠΕΚ. Οι ΗΠΑ, φυσικά, θα παραμείνουν για να παρακολουθήσουν το χρόνο με την ΕΠΕ προσδοκώντας ότι η παραγωγή ακατέργαστου άνθρακα θα φθάσει κατά μέσον όρο τα 775.000 b / d υψηλότερα το 2018, πολλά από τα οποία αναμένεται να κατευθύνονται προς εξαγωγή. Αλλού, η αύξηση της παραγωγής μπορεί να διαπιστωθεί από τη Βραζιλία, το Καζακστάν και τη Λιβύη. Ωστόσο, η απειλή της χαμηλότερης παραγωγής υπάρχει και αλλού. Μπορεί η Βενεζουέλα να είναι ο μπαλαντέρ του 2018;

Για την καθαρή αγορά, δεν υπάρχει λόγος να αναμένουμε ότι το 2018 θα είναι χειρότερο από πέρυσι. Στη Δύση, το έτος έχει αρχίσει τουλάχιστον σε καλύτερη βάση, ακόμη και αν ο καιρός είναι ο πρωταρχικός παράγοντας. Πιο θεμελιωδώς, η ζήτηση προϊόντων πετρελαίου φαίνεται καλή. Τα αποθέματα εξευγενισμένων προϊόντων, τα οποία αποτέλεσαν βασικό εμπόδιο στο εμπόριο αρμπιτράζ, μειώθηκαν σημαντικά, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και, σε μικρότερο βαθμό, στην κεντρική περιοχή των ακτών του Ατλαντικού των ΗΠΑ, η οποία θα πρέπει να βελτιώσει τα θεμελιώδη στοιχεία του Ατλαντικού. Οι υψηλότερες εξαγωγές ντίζελ αναμένονται από τη Βαλτική, ενώ η ζήτηση από τη Λατινική Αμερική και τη Δυτική Αφρική φαίνεται να παραμένει βασικό θέμα. Η εικόνα είναι λίγο πιο αναμεμειγμένη στην Ανατολή. Στη Μέση Ανατολή υπάρχουν ελάχιστες εξελίξεις για το 2018, ενώ οι επισκευές στο Ruwais αναμένεται να διαρκέσουν έως το 2019. Στην Άπω Ανατολή οι εξαγωγές κινεζικών προϊόντων θα μπορούσαν να αυξηθούν και πάλι, μετά την έκδοση υψηλότερων ποσοστώσεων εξαγωγής το πρώτο τρίμηνο, υποστήριξη της ζήτησης των δεξαμενόπλοιων στην περιοχή Ωστόσο, παραμένει να δούμε αν αυτές οι εξελίξεις θα είναι αρκετές για να κάνουν μια πραγματική διαφορά. Άραγε η αναμονή θα συνεχιστεί μέχρι το 2019;

Πάνος Τσαγκαράκης