Ειδικότερα, προτείνει μόλις σταθεροποιηθεί η κατάσταση από την κρίση της πανδημίας να ξεκινήσει η συζήτηση για μια νέα στρατηγική μεταφορών, η οποία θα θέσει τους μακροπρόθεσμους στόχους, φιλοδοξίες και πρωτοβουλίες για τον ευρωπαϊκό τομέα μεταφορών. Μάλιστα, τονίζει την αναγκαιότητα η στρατηγική αυτή να ενσωματώσει τις συνέπειες και τα διδάγματα που αντλήθηκαν από αυτήν την κρίση και να βασιστεί στη νέα πραγματικότητα μετά την κρίση.

Όπως παρατηρεί, η Ευρώπη από το 2011 και εντεύθεν αντιμετωπίζει πολυάριθμες νέες προκλήσεις και έχει καθορίσει νέες πολιτικές φιλοδοξίες αλλά η κρίση στην υγεία κινδυνεύει να τις ανατρέψει όλες. Προς τούτο σημειώνει ότι πρώτη προτεραιότητα της Ευρώπης πρέπει τώρα να είναι η ανάπτυξη ενός σχεδίου επανεκκίνησης και ανάκαμψης που θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης προκειμένου να επανέλθει η ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία στο προσκήνιο το συντομότερο δυνατόν, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι αυτό θα συμβεί με ασφαλή τρόπο. Σημειώνεται ότι ελλείψει εμβολίου ή θεραπείας, ένα ουσιαστικό μέρος των βραχυπρόθεσμων μέτρων ανάκαμψης πρέπει να εστιάζεται στην επανέναρξη των οικονομικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των μεταφορών.

Επιπλέον, θα είναι σημαντικό οι υφιστάμενες πολιτικές και χρηματοδοτικά μέσα για έργα υποδομής σε λιμένες, ιδίως η CEF (Connecting Europe Facility), να ενισχυθούν περαιτέρω ώστε να διασφαλιστεί ότι ανθεκτικοί τομείς όπως ο λιμενικός τομέας μπορούν να ανακάμψουν γρήγορα μετά την κρίση και να επιδιώξουν ήδη προγραμματισμένες επενδύσεις. Η προώθηση της CEF, σημειώνει ο ESPO, θα μπορούσε υπό αυτήν την έννοια να αποτελέσει τρόπο ενίσχυσης των επενδύσεων σε λιμένες.