Συγκεκριμένα, η Ινδονησία εκτιμάται ότι διαθέτει περίπου το 40% των παγκόσμιων αποθεμάτων γεωθερμικών πόρων. Η πλειονότητα αυτών των αποθεμάτων βρίσκεται στα νησιά Σουμάτρα και Ιάβα-Μπαλί, με τη μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού και τη στενή εγγύτητα σε σημαντικές ναυτιλιακές διαδρομές.
Η πρόσβαση σε αυτά τα αποθέματα ήταν πολύ δύσκολη και δαπανηρή. Ωστόσο, με τη σωστή επενδυτική προσέγγιση, η Ινδονησία θα μπορούσε να ενισχύσει τις δραστηριότητές της στον τομέα και τελικά να παράγει πράσινο υδρογόνο και αμμωνία με βάση τη γεωθερμία.
Ορισμένες πρωτοβουλίες βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, όπου η Pertamina Geothermal Energy διερευνά την παραγωγή πράσινου υδρογόνου. Η Pertamina διαχειρίζεται 15 θέσεις εργασίας για γεωθερμική παραγωγή που εκτιμούν ότι θα μπορούσαν να παράγουν έως και 8.600 kg/ημέρα πράσινου υδρογόνου. Ένα πιλοτικό έργο έχει ήδη ξεκινήσει στη γεωθερμική τοποθεσία Ulubelu και πρόκειται να λειτουργήσει εμπορικά το 2022.
Ο συνασπισμός συνιστά να επιδιωχθεί η ευκαιρία σε εθνικό επίπεδο και να ανατεθεί μια μελέτη για την καλύτερη κατανόηση και κάλυψη ρεαλιστικών τοποθεσιών για την επέκταση των δυνατοτήτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της χώρας και των χώρων παραγωγής πράσινου υδρογόνου. Αυτή η γνώση θα μπορούσε να τροφοδοτήσει μια εθνική στρατηγική ή οδικό χάρτη για την ανάπτυξη και εφαρμογή πράσινου υδρογόνου.
Σύμφωνα με την έκθεση, εκτός από το να μετατραπεί σε κόμβο απανθρακοποίησης που τροφοδοτείται από γεωθερμικές δραστηριότητες, οι βασικές ευκαιρίες για την Ινδονησία που προκύπτουν από την προσπάθεια απαλλαγής από τον άνθρακα της ναυτιλιακής βιομηχανίας είναι η καθιέρωση του Καλιμαντάν ως κόμβος ανεφοδιασμού καυσίμων και η ηλεκτροδότηση του στόλου μικρών σκαφών.
Η ανάπτυξη επεκτάσιμης υποδομής καυσίμων μηδενικών εκπομπών θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια επένδυση μεταξύ 46 και 65 τρισεκατομμυρίων IDR (3,2-4,5 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) έως το 2030.
Επί του παρόντος, η Ινδονησία επωφελείται από τα υφιστάμενα πλαίσια πολιτικής της στον τομέα της θαλάσσιας, ενέργειας και πολιτικής για το κλίμα, ωστόσο, απαιτείται περισσότερη δουλειά για τον συντονισμό των πολιτικών πιο συγκεκριμένα γύρω από την ευκαιρία απαλλαγής από τον άνθρακα στη θάλασσα.
Απαιτείται πολύ διεθνής χρηματοδότηση για τη στήριξη των υφιστάμενων προσπαθειών απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές της Ινδονησίας σε συνδυασμό με τις αναπτυξιακές της ανάγκες. Ο καθορισμός μιας σαφούς κατεύθυνσης ταξιδιού και η επίδειξη δημόσιας αγοράς θα ενισχύσει την ικανότητα της Ινδονησίας να προσελκύει αυτές τις πηγές χρηματοδότησης.
Καθώς άλλες χώρες λαμβάνουν μέτρα για να ενισχύσουν τις προσπάθειές τους και αρχίζουν να ξεκλειδώνουν αυτή την ευκαιρία, η Ινδονησία θα πρέπει να λάβει γρήγορη και στρατηγική δράση για να τοποθετηθεί ως βασικός παίκτης σε αυτόν τον χώρο.
