Ειδικότερα, από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει αύξηση της καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών µόνο κατά 12,15%, δεδοµένου ότι η αντίστοιχη αύξηση για την περίοδο 1993/94 – 1998/99 ανήρχετο σε 22%, δηλαδή καταγράφεται µείωση της ανοδικής τάσης της καταναλωτικής δαπάνης. Η αύξηση αυτή είναι σε πραγµατικούς όρους, έχει, δηλαδή, ληφθεί υπόψη η µεταβολή των τιµών κατά το διάστηµα 1998/99 – 2004/05. Κατά µέσο όρο, η µηνιαία καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών µε τρόπο κτήσεως «αγορά» ανέρχεται σε 1.792,28 ευρώ. Το σχετικά µεγαλύτερο µέρος των δαπανών αφορά σε είδη διατροφής (17,10%) και ακολουθούν οι δαπάνες για µεταφορές (12,60%), ενώ το µικρότερο µέρος των δαπανών αφορά στην εκπαίδευση (2,86%). Για τη χρονική περίοδο 1999 – 2004 παρατηρείται µεταβολή του καταναλωτικού προτύπου και, ειδικότερα, µετατόπιση των δαπανών για διατροφή, ένδυση–υπόδηση, διαρκή καταναλωτικά και λοιπά αγαθά προς τις υπόλοιπες κατηγορίες, κυρίως προς τις δαπάνες που αφορούν στις επικοινωνίες. Ειδικότερα, η κατανοµή των δαπανών, σε ποσοστά επί του µέσου όρου δαπανών των νοικοκυριών της χώρας, έχει ως εξής: Είδη διατροφής 17,1%, οινοπνευµατώδη ποτά 3,99%, ένδυση–υπόδηση 8,38%, στέγαση 10,69%, διαρκή αγαθά 7,50%, υγεία 7,15%, µεταφορές 12,60%, επικοινωνίες 4,52%, αναψυχή και πολιτισµός 5,03%, εκπαίδευση 2,86%, ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια 9,61%, και διάφορα αγαθά και υπηρεσίες 10,57%. Επισηµαίνεται ότι οι ιδιωτικές κοινωνικές δαπάνες, δηλαδή οι δαπάνες για υγεία και εκπαίδευση, εξακολουθούν να παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις. Ειδικότερα, από το 1974, οι δαπάνες υγείας, ως ποσοστό του συνόλου των δαπανών των νοικοκυριών της Χώρας, αυξήθηκαν από 4,75% (1974) σε 7,15% (2004), ενώ οι δαπάνες εκπαίδευσης αυξήθηκαν από 1,26% (1974) σε 2,86% (2004). Όσον αφορά στα είδη διατροφής, στη νέα έρευνα 2004/05, οι σχετικές δαπάνες αναλύονται σε 22,08% για κρέας, 8,27% για ψάρια, 18,40%, για γαλακτοκοµικά προϊόντα και αυγά, 7,56% για φρούτα, 5,50 % για έλαια και λίπη, 11,55 % για λαχανικά, ενώ το υπόλοιπο 25%, περίπου, αφορά σε δαπάνες για αλεύρι, ψωµί, δηµητριακά κλπ. (13,13%), µη οινοπνευµατώδη ποτά (3,91%), είδη ζαχαροπλαστικής (6,46%) και άλλα τρόφιµα (1,35%) (Πίνακας 2). Σε σχέση µε την προηγούµενη έρευνα (1998/99) παρατηρούνται µειώσεις στις δαπάνες για λαχανικά (0,77%), κρέας (0,75%), φρούτα (0,55%) και καφέ, τσάι, κακάο (0,34%), και αυξήσεις για ψάρια (0,56%), έλαια και λίπη (0,33%), ζάχαρη, µαρµελάδα, µέλι, γλυκά και ζαχαρωτά (0,45%) και µεταλλικά νερά, χυµούς και αναψυκτικά (0,43%). Από τις 13 Περιφέρειες Ανάπτυξης, µόνο τρεις, οι Περιφέρειες Ανάπτυξης Κεντρικής Μακεδονίας, Αττικής και Νοτίου Αιγαίου, έχουν µέση µηνιαία καταναλωτική δαπάνη, κατά νοικοκυριό, υψηλότερη από τη µέση δαπάνη της χώρας. Τη χαµηλότερη καταναλωτική δαπάνη παρουσιάζουν οι Περιφέρειες Ανάπτυξης Ηπείρου και Βορείου Αιγαίου µε ποσοστά 69,89% και 76,54% επί της µέσης καταναλωτικής δαπάνης της χώρας, αντίστοιχα. Η σχέση της υψηλότερης προς τη χαµηλότερη µέση µηνιαία καταναλωτική δαπάνη, κατά νοικοκυριό, στις περιφέρειες (Αττικής και Ηπείρου) της χώρας είναι 1,61. Από την έρευνα προκύπτει ότι η ήδη εκτεταµένη ιδιοκατοίκηση (συµπεριλαµβανοµένης και της δωρεάν χρήσης ή παραχώρησης µε µειωµένο ενοίκιο), που είχε καταγραφεί στην προηγούµενη έρευνα (79,6%), αυξήθηκε και ανήλθε σε ποσοστό 80,05%. Τη µεγαλύτερη αύξηση παρουσίασαν οι αστικές περιοχές από 72,60% σε 73,53%, ενώ το µεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης, 96,96%, εµφανίζεται στις αγροτικές περιοχές. Σύµφωνα µε τους σχετικούς δείκτες ευηµερίας, που χρησιµοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, παρουσιάζεται βελτίωση τ