Αναλυτικότερα:
Μετά από χρόνια ισχυρής ανάπτυξης, η ελληνική οικονομία έχει αρχίσει να επιβραδύνεται. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, το κατά κεφαλήν εισόδημα πλησίασε το μέσο όρο της ευρωζώνης. Αυτό συνέβη σε ένα ασυνήθιστα ήπιο παγκόσμιο περιβάλλον με υψηλή ρευστότητα και χαμηλά επιτόκια. Ωστόσο, σε ένα πλαίσιο περιορισμένων μεταρρυθμίσεων και ανεπαρκούς προσαρμογής της πολιτικής, η ανταγωνιστικότητα επιδεινώθηκε. Κατά συνέπεια, η πραγματική σύγκλιση χρηματοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό με χρέος, οδηγώντας σε μεγάλες δημοσιονομικές και εξωτερικές ανισορροπίες. Η παρούσα παγκόσμια κρίση έχει αρχίσει να επηρεάζει την Ελλάδα και σηματοδοτεί μια καμπή στις μελλοντικές οικονομικές συνθήκες. Για τη διόρθωση αυτών των ανισορροπιών, οι αναγκαίες προσαρμογές της πολιτικής είναι αναπόφευκτες. Η καθυστέρηση αυτής της προσαρμογής θα μπορούσε να οδηγήσει σε παρατεταμένη χαμηλή ανάπτυξη.
Οι προοπτικές παραμένουν αβέβαιες, αλλά η επιβράδυνση βρίσκεται σε εξέλιξη
1.Οι προοπτικές είναι συγκρατημένες. Το κλιμάκιο προβλέπει ανάπτυξη μεταξύ -1 και -2 ποσοστιαίες μονάδες το 2009, με την οικονομία να αρχίζει να ανακάμπτει στα τέλη του 2010. Η καταναλωτική και επιχειρηματική εμπιστοσύνη, η βιομηχανική παραγωγή και οι λιανικές πωλήσεις έχουν υποχωρήσει απότομα όπως και στις άλλες χώρες της ευρωζώνης. Αλλά η επιβράδυνση στην Ελλάδα έγινε αισθητή με καθυστέρηση εξαιτίας της σημαντικής αύξησης των πραγματικών μισθών και του βαθμού εξάρτησης της ελληνικής οικονομίας από τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που επηρεάστηκαν λιγότερο από την παγκόσμια κρίση. Ωστόσο, η Ελλάδα είναι στενά συνδεδεμένη με τη ζώνη του ευρώ η οποία βιώνει μια βαθιά ύφεση. Έτσι, η πορεία της ελληνικής οικονομίας δεν είναι πιθανό να αποσυνδεθεί από την υπόλοιπη Ευρώπη καθώς οι επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης διαχέονται στην εγχώρια οικονομία και το εμπόριο παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Επιπρόσθετα, η υψηλή αύξηση των μισθών που αρχικά στήριξε τη ζήτηση, επιδεινώνει περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα. Το ισοζύγιο των κινδύνων παραμένει αρνητικό.
2. Η ανάκαμψη μεσοπρόθεσμα θα είναι μάλλον βραδεία αν δεν υπάρξουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις. H επιβράδυνση βρίσκει την Ελλάδα με μεγάλες ανισορροπίες. Το υψηλό δημόσιο χρέος έχει εκτοπίσει τον ιδιωτικό τομέα. Ο πληθωρισμός παραμένει πάνω από το μέσο όρο του πληθωρισμού των εμπορικών εταίρων και οι διαρθρωτικές ακαμψίες συνεπάγονται κόστος το οποίο έχει συμβάλει στο μεγάλο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Αυτοί οι παράγοντες αυξάνουν την πιθανότητα μιας παρατεταμένης περιόδου χαμηλής ανάπτυξης.
3. Επομένως, η Ελλάδα χρειάζεται μια ολοκληρωμένη μεσοπρόθεσμη πολιτική για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης και την τόνωση της δυνητικής ανάπτυξης. Τα βασικά στοιχεία είναι: η διατήρηση ενός υγιούς τραπεζικού συστήματος για την στήριξη της παροχής πιστώσεων καθώς η ζήτηση ανακάμπτει η μείωση των πιέσεων από το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα για να δημιουργηθεί χώρος για τον ιδιωτικό τομέα, καθώς και η προστασία των οικονομικά αδυνάτων με ένα επαρκές δίχτυ ασφαλείας˙ και η μείωση του κόστους της γραφειοκρατίας και του κόστους στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την επιτάχυνση της ανάκαμψης.
Η πρόκληση για το τραπεζικό σύστημα είναι η ορθή διαχείριση της οικονομικής επιβράδυνσης
4. Οι ελληνικές τράπεζες αποδείχθηκαν ανθεκτικές, αλλά παράλληλα ένιωσαν τις επιπτώσεις της κρίσης. Το τραπεζικό σύστημα στο σύνολό του κατάφερε να αντεπεξέλθει καλά στην παγκόσμια οικονομική κρίση, λόγω της παραδοσιακής ενασχόλησης με λιανική τραπεζική και της έλλειψης επενδύσεων σε τοξικά προϊόντα. Παρόλα αυτά, οι τράπεζες αντιμετώπισαν αύξηση του κόστους χρηματοδότησης (που συμπίεσε τα περιθώρια κέρδους) καθώς η ρευστότητα περιορίστηκε στα τέλη του 2008, ενώ οι αιτήσεις χορήγησης δανείων μειώθηκαν όταν ξεκίνησε η απομόχλευση στον ιδιωτικό τομέα. Η επιβράδυνση στην ξένη και εγχώρια οικονομική δραστηριότητα οδήγησε σε αύξηση των προβληματικών δανείων. Ως επακόλουθο, οι τράπεζες αύξησαν