Τα υψηλότερα ποσοστά δαπανών για την κοινωνική πρόνοια, ως προς το ΑΕΠ εμφανίζουν η Σουηδία (32,5%), η Γαλλία (30,6%), η Γερμανία (30,5%) και η Δανία (30%), ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στην Εσθονία, στη Λετονία και τη Λιθουανία και ήταν της τάξης του 15%. Από τις συνολικές δαπάνες της κοινωνικής πρόνοιας στην ΕΕ, η μερίδα του λέοντος (46,2%) αφορά τις συντάξεις γήρατος. Στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 51,4%. Ακολουθούν οι δαπάνες για την υγεία (27,9% στην ΕΕ, 25,8% στην Ελλάδα), οι συντάξεις αναπηρίας (8,2% στην ΕΕ, 5% στην Ελλάδα), τα οικογενειακά επιδόματα (8% στην ΕΕ, 6,7% στην Ελλάδα), τα επιδόματα ανεργίας (6,2% στην ΕΕ, 6% στην Ελλάδα) και, τέλος, οι δαπάνες κατά του κοινωνικού αποκλεισμού (3,5% στην ΕΕ, 5,1% στην Ελλάδα). Τέλος, σε ό,τι αφορά την κάλυψη αυτών των δαπανών, το 27,8% στην Ελλάδα το ανέλαβε (το 2001) το Δημόσιο, έναντι 36,1% που ήταν ο αντίστοιχος μέσος κοινοτικός όρος στην ΕΕ των 25. Το 38,5% προήλθε στην Ελλάδα από τις εργοδοτικές εισφορές (38,9% στην ΕΕ), το 23,5% από τις εισφορές των εργαζομένων (21,7% στην ΕΕ) και το 10,2% από άλλες πηγές (3,3% στην ΕΕ).