Ο λόγος είναι πολύ απλός. Με την κρίση, η ΕΚΤ χαλάρωσε τον κανόνα που ήθελε τις τράπεζες να δανείζονται από αυτήν με rate Α- και πάνω, επιτρέποντας collateral με BBB-. H χαλάρωση αυτή ισχύει μέχρι το τέλος του 2010, δηλαδή σε δώδεκα μήνες από τώρα.   Τότε η ΕΚΤ θα επανεκτιμήσει την κατάσταση και αποφασίσει αναλόγως.

Η απόφαση αυτή, είναι πολιτική και κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι αφού οι μεγάλες οικονομίες της ευρωζώνης πολύ πιθανόν να έχουν αρχίσει να παίρνουν μπροστά.

Το ζήτημα λοιπόν που προέκυψε, όχι ξαφνικά, και όχι τόσο καιροσκοπικά όσο θέλουμε να βαυκαλιζόμαστε, είναι πολύ συγκεκριμένο και έχει ονοματεπώνυμο. ΕΚΤ. Δυστυχώς όμως δεν αξιολογεί αυτή τα ομόλογα μας.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το έργο της Κυβέρνησης θα είναι τιτάνιο και όχι τόσο μακροπρόθεσμο, αφού το 2010 αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων πολύ πιο κρίσιμο απ όσο είχαμε προβλέψει, αφού θα πρέπει να φέρει μέτρα που να αποκαθιστούν την εμπιστοσύνη το αργότερο εντός του επόμενου εξαμήνου.

Και σε αυτό πρέπει να βοηθήσουν και οι ελληνικές τράπεζες. Τώρα πρέπει να στηρίξουν, κι ας έχουν λιγότερα κέρδη. Αλλωστε αν φέτος πήγαν καλά, το οφείλουν σε μεγάλο βαθμό στα ελληνικά ομόλογα.

Δεν πειράζει λοιπόν αν για ένα ή έστω δύο χρόνια κερδίσουν λιγότερα. Ισως μάλιστα ήρθε ο καιρός να εξετάσουν σοβαρά το θέμα συγχωνεύσεων ώστε να δημιουργηθούν πολύ πιο ισχυρά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και να μπορούν πιο αποτελεσματικά να στηρίξουν την ελληνική οικονομία και την ελληνική επιχειρηματικότητα να ανακτήσει τον βηματισμό της. Παράλληλα όμως θα βοηθήσουν και τη δική τους μακροπρόθεσμη επιβίωση. Γιατί όσο βολοδέρνει η χώρα τόσο θα βολοδέρνουν και αυτές.

Αν το κάνουν, θα βελτιώσουν νομοτελειακά την χρηματοοικονομική ισχύ τους και αναπόφευκτα -πέραν του rating των ομολόγων του ελληνικού κράτους- ίσως καταφέρουν να πετυχαίνουν καλύτερη αξιολόγηση για τα δικά τους ομολογιακά, ώστε να μπορούν να εξασφαλίζουν την απρόσκοπτα απαραίτητη ενίσχυση της ρευστότητας τους με ευνοϊκότερους όρους από την ΕΚΤ, εάν και εφόσον χρειαστεί.

Από την άλλη όμως πλευρά πρέπει όμως να βοηθήσουν και οι επιχειρήσεις, που θα πρέπει να πάψουν να παρουσιάζουν, δισέλιδα κουρελόχαρτα ως αναπτυξιακά σχέδια, όπως με πληροφόρησαν πρόσφατα.


Τάκης Λαϊνάς
[email protected]