Όλοι ζούμε σε αυτή τη χώρα, άρα όλοι ξέρουμε τι πραγματικά συμβαίνει. Ξέρουμε ποιος φοροδιαφεύγει, πως φοροδιαφεύγει. Ξέρουμε ποιός κόβει αποδείξεις και ποιος δεν κόβει. Ποιος έχει κάνει επιχειρηματικό λάβαρο τις offshore και ποιος όχι. Ποια δημόσια υπηρεσία μας βασανίζει και ποία όχι. Ας μην εθελοτυφλούμε λοιπόν.Θέλουμε οικονομική σταθερότητα ή όχι;  Αυτό είναι το ζητούμενο. Γιατί αν δεν θέλουμε καλώς.  Επιλογή μας  είναι, ας υποστούμε τις συνέπειες και ας μη γκρινιάζουμε. Αν όμως θέλουμε, τότε ας κάνουμε κάτι να βοηθήσουμε την κατάσταση και κυρίως ας μην γκρινιάζουμε προκαταβολικά.

Ένα παράδειγμα. Γιατί να μην παγώσουν οι μισθοί; Γιατί να μην περιοριστούν τα επιδόματα; H ΑΔΕΔΥ και οι άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν είναι αυτές που μας λένε χρόνια τώρα πως το πραγματικό εισόδημα συρρικνώνεται και είναι διαρκώς μειούμενο; ’ρα λοιπόν λίγο το κακό. Απλά φέτος το εισόδημα τους θα μειωθεί λίγο περισσότερο. Αλλά και αυτό είναι μαχητό, γιατί και ρουχαλάκια τζάμπα θα μπορέσουν να αγοράσουν για τα παιδιά αφού όλα τα μαγαζιά τα σκοτώνουν και στην λαϊκή πρωί πρωί να αρχίσουν να πηγαίνουν, και τιςκάρτες θα μειώσουν ξαναγυρίζοντας στο «Ξοδεύω όσα βαστάει η Τσέπη μου». Οπότε τους επαναστατικούς αλαλαγμούς τους ακούω εκ του περισσού.  Και είναι και μία ευκαιρία, να γαλουχήσουν τη νέα γενιά στο πνεύμα της οικονομίας, αντί στην συμπλεγματική καταναλωτική αφθονία του συνδρόμου των παιδιών της κατοχής.

Αλλά το πάγωμα είναι ένα ψιχίο μπροστά, στην περικοπή της σπατάλης, σε ταμεία, νοσοκομεία και άλλα πολλά και κυρίως είναι ψιχίο μπροστά στις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας.Εκεί που πρέπει να δοθεί η μάχη και μάλιστα πολύ σύντομα.Κατ αρχήν η γεωργία είναι ένα παρθένο έδαφος με τεράστιες δυνατότητες. Αρκεί να δοθεί ένα τέλος στην «καταστροφική επιδότηση» , δηλαδή σε επιδοτώ για να καταστρέψεις σοδειά, και ας στραφούμε στην δημιουργική επιδότηση, δηλαδή σε επιδοτώ , σε στηρίζω για να εκμεταλλευτείς τις ευκαιρίες των καιρών. Ενα άλλο παράδειγμα πργαγματικό καθώς μου το είπε ο εμπλεκόμενος αθηναίος, που αντί για νοίκι παίρνει από κάποιον αγρότη που του νοικιάζει,  ποσότητα από το παραγόμενο λάδι. Ο μεν γεωργός το δίνει στον συνεταιρισμό για ψίχουλα, ο δε Αθηναίος το πουλά στις ΗΠΑ σε δεκαπλάσια τιμή. Βγάλτε τα συμπεράσματα σας μόνοι σας.Ο αθηναίος κοιτάζει να αγοράσει και άλλα χτήματα για να εκμεταλευτεί με τον ίδιο τρόπο, ο αγρότης απογοητευμένος σκέφτηκε να τα παρατήσει γιατί δεν αξίζει τον κόπο. ( είναι δε και δημοτικός υπάλληλος )

Αλλά μήπως ο τουρισμός δεν έχει περιθώρια ανάπτυξης;  Μήπως η ναυτιλία δεν θα ανακάμψει σιγά σιγά και μάλιστα πιο γρήγορα απ όλους καθώς είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την διεθνή οικονομία που ξεθαρρεύει;

Αλλά και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δεν είναι το μεγάλη στήριξη για την οικονομία της χώρας ; H Vesta, o μεγαλύτερος παραγωγός ανεμογεννητριών στο κόσμο, εδώ δεν κοιτάει να φτιάξει εργοστάσιο; H Veolia, o μεγαλύτερος διαχειριστής αποβλήτων στον κόσμο εδώ δεν κοιτάζει να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται μια που η χώρα είναι ένας απέραντος σκουπιδότοπος;

Και εάν ένα μέτρο που πάει να πάρει η Κυβέρνηση είναι 100% στην σωστή κατεύθυνση, αυτό είναι η αναδιάρθρωση του Διοικητικού χάρτη.Είναι αδιανόητο να υπάρχουν πέντε βαθμίδες διοίκησης για να βολεύονται καρεκλοκένταυροι, για να δημιουργούνται άπειρες επιτροπές, για να ευδοκιμεί η διαφθορά και ο χρηματισμός. Κεντρική Διοίκηση, Περιφέρεια, Νομός, ενίοτε και Επαρχία, και φυσικά η μήτηρ πάσης καθυστέρησης και διαφθοράς η πρωτοβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση. Αλλά να είστε σίγουροι πως θα ξεσπάσει πόλεμος. Είναι πολλά τα λεφτά.

Υπάρχουν λοιπόν όλα τα περιθώρια να βγούμε από το τέλμα, και καλύτερα είναι πολλά να γίνουν άμεσα και όχι σε βάθος τετραετίας. Τώρα είναι η ευκαιρία. Που και η εντολή είναι νωπή και ξεκινάμε από το μηδέν να χτίζουμε.

Και επιτέλους έχουμε και έναν Πρωθυπουργό που δεν διστάζει να μας λέει τα πράγματα με το όνομα τους  όποτε χρειαστεί, αντί να κλαίει τη μοίρα του κλεισμένος και απομονω