‘’Στην πραγματικότητα η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη’’

Τάδε έφη Δημήτρης Μπούρλος (ΕΣΕΕ) στην εισήγησή του περί εισφοροδιαφυγής στη χθεσινή σύσκεψη. Κάτι στο οποίο συμφώνησε και ο κ. Ρωμανιάς (ΓΣΕΕ), προσθέτοντας ότι η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια (και) στην εισφοροδιαφυγή. Ποιος στη χάρη μας δηλαδή.

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Σε ΙΚΑ και ΟΑΕΕ μόνο η εισφοροδιαφυγή ξεπερνά το 30%. Στο ΙΚΑ για τους 10 πρώτους μήνες του 2009 η εισφοροδιαφυγή (μη καταβολή των οφειλομένων) ανέρχεται σε 4,6 δισ. ευρώ, στον δε ΟΑΕΕ σε 800 εκατ. ευρώ. Μελέτη για το ύψος της εισφοροδιαφυγής (ως το 2008), όπου αναφέρθηκε ο κ.Ρωμανιάς, δείχνει πόσο πίσω είμαστε: Αυστρία 1,5%, Βέλγιο 3%, Κύπρος 4%, Δανία 5%, Ολλανδία 2%, Σουηδία 3%. Ελλάδα; ΙΚΑ 30%, ελεύθεροι επαγγελματίες  35%, ΟΓΑ 50%!

Παράλληλα, οι έλεγχοι της Ειδικής Υπηρεσίας ελέγχου του ΙΚΑ δείχνουν ότι 1 στις 10 επιχειρήσεις που απασχολούν προσωπικό είναι αναπόγραφες στο ΙΚΑ, 2-3 δε στους 10 εργαζόμενους είναι ανασφάλιστοι. Από τα στοιχεία προκύπτει επίσης ότι 1 στους 3 αλλοδαπούς εργάζεται χωρίς ασφάλιση. Σύμφωνα με τον κ.Ρωμανιά, από τους ένα εκατ. ανασφάλιστους οι 600.000 είναι Ελληνες , ενώ σύμφωνα με τον πρόεδρο της Επιτροπής, κ. Στεργίου, η αδήλωτη εργασία υπολογίζεται στο 20% περίπου της συνολικής απασχόλησης.

Γιατί η πτώχευση συμφέρει τις επιχειρήσεις

Βέβαια γιατί οι επιχειρήσεις να καταβάλουν εισφορές, όταν οι έλεγχοι είναι ουσιαστικά ανύπαρκτοι; Στις 10.000 επιχειρήσεις οι ετήσιοι έλεγχοι δεν υπερβαίνουν τους 1.000, οι δε ουσιαστικοί τους 300. Ακόμη όμως και να τις ‘’πιάσουν’’, οι πάμπολλες ευνοϊκές ρυθμίσεις διαιωνίζουν το πρόβλημα, όπως δείχνει η εισήγηση του κ.Μπούρλου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο μοναδικός μοχλός πίεσης για την είσπραξη των εισφορών είναι η υποβολή μήνυσης του φορέα προς τον οφειλέτη, αλλά ούτε γρήγορα εκδικάζεται, αλλά και αν το ύψος είναι μεγάλο συμφέρει περισσότερο η εξόφληση της μετατρεπείσας ποινής παρά της ίδιας της οφειλής. Αλλωστε, η σχετική ρύθμιση προβλέπει όριο 5.000 ευρώ για άσκηση ποινικής δίωξης στις περιπτώσεις οφειλών προς τα Ταμεία.

Ακόμα και ως έσχατη λύση όμως, η επιχείρηση είναι προτιμότερο να επιλέξει την οδό της πτώχευσης καθώς με ρύθμιση έχει καταργηθεί ουσιαστικά η υποχρέωση τακτοποίησης των οφειλών προς τους ασφαλιστικούς φορείς. Η ένταξη πλέον στο αντίστοιχο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα αποτελεί απλώς συμφωνία του οφειλέτη με τους ασφαλιστικούς φορείς που βεβαίως σημαίνει αναγνώριση δυνατότητας ανεξέλεγκτου περιορισμού των υποχρεώσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Φωτεινή Πούλη
[email protected]