Σύμφωνα με τον Soros, η κρίση του 2008 αποκάλυψε τις αδυναμίες του ευρω-συστήματος, καθώς οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης κλήθηκαν  να διασώσουν ανεξάρτητα τα τραπεζικά τους συστήματα. Η ελληνική κρίση, σημειώνει ο Soros, προκάλεσε κλιμάκωση του προβλήματος. Αν οι χώρες- μέλη δεν καταφέρουν να κάνουν βήματα προς τα μπρος, το ευρώ ενδέχεται να καταρρεύσει.

Αναφερόμενος στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ο Soros επισημαίνει πως δεν ‘’έπεισε’’ τις αγορές, ενώ σχετικά με το risk premium των ελληνικών ομολόγων που συνεχίζει να βρίσκεται κοντά στο 3%, τονίζει πως αφαιρεί τα περισσότερα οφέλη της Ελλάδας από τη συμμετοχή στην ευρωζώνη. 

‘’Αν αυτό συνεχιστεί,’’ υπογραμμίζει, ‘’υπάρχει αληθινός κίνδυνος ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να εξέλθει από αυτή τη δύσκολη κατάσταση, ανεξάρτητα απ’το τι θα κάνει.’’Άλλωστε, οι περαιτέρω μειώσεις δαπανών, θα προκαλέσουν επιπλέον μείωση της οικονομικής δραστηριότητας.

Ο Soros, βλέπει ως πιο αποτελεσματική λύση την από κοινού έκδοση και παροχή εγγύησης ευρωομολόγων , για την αναχρηματοδότηση, για παράδειγμα, του 75% του χρέους της Ελλάδας, δεδομένου ότι η χώρα εκπληρώνει τους στόχους της, αφήνοντας την  Αθήνα να καλύψει τις υπόλοιπες ανάγκες της με τον καλύτερο τρόπο που μπορεί. Κάτι τέτοιο σαφώς θα μείωνε το κόστος δανεισμού και θα ήταν το αντίστοιχο μίας παροχής βοήθειας από το ΔΝΤ, η οποία είναι πάντα σε δόσεις.

Ωστόσο, αυτό εν προκειμένω είναι πολιτικά αδύνατον, καθώς η Γερμανία αρνείται σθεναρά να βάλει το χέρι στην τσέπη για τα κράτη – μέλη που χρειάζονται βοήθεια.  Συνεπώς θα πρέπει να βρεθούν ‘’αυτοσχέδιες’’ λύσεις.

Μία ''αυτοσχέδια'' βοήθεια προς την Ελλάδα θα ήταν αρκετή, αναφέρει ο Soros, θα άφηνε όμως απέξω  Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ιρλανδία. Μαζί αντιστοιχούν σε πολύ πολύ μεγάλο κομμάτι της ευρωζώνης για ν΄αντιμετωπιστούν με τέτοιο τρόπο. Η επιβίωση της Ελλάδας δεν αρκεί για να διασφαλίσει το μέλλον του ευρώ, σημειώνει, αλλά χρειάζεται περισσότερο παρεμβατική εποπτεία και θεσμικές συμφωνίες για συνεχή βοήθεια.