Η αύξηση του Φ.Π.Α. ήταν μονόδρομος και προσωπικά από τον Νοέμβριο του 2007 σε ομιλία μου στο Δ.Σ. του ΕΒΕΑ ΕΒΕΑ είχα καυτηριάσει τα υψηλά ελλείμματα, την έλλειψη αναπτυξιακού ρυθμού στην ελληνική οικονομία, την πώληση περιουσιακών στοιχείων για να καλύπτονται προσωρινά τα ελλείμματα, ακόμα και τα αφορολόγητα bonus των τραπεζιτών. Είχα σημειώσει πως «και ο Φ.Π.Α. κάποια στιγμή θα αυξηθεί και πως άλλα χειρότερα θα έρθουν». Ζητούσα από τον ΕΒΕΑ να γίνει συζήτηση για την οικονομία.  Όμως δυστυχώς τα επιμελητεία και κυρίως της Πρωτεύουσα λειτουργούν περισσότερο ως μέσα παραγωγής πολιτικών παρά πολιτικής. Αν από τότε είχε γίνει η απαραίτητη συζήτηση και είχαν κατατεθεί προτάσεις ίσως σήμερα να μην ήταν η χώρα σε αυτή τη θέση.

Επιπλέον θα ήθελα να σημειώσω πως πρέπει τώρα να παρθούν και αναπτυξιακά μέτρα που μπορούν να βοηθήσουν την οικονομία, να αυξήσουν την παραγωγικότητα, την απασχόληση και κατ΄επέκταση τα δημόσια έσοδα. Μέτρα που δεν έχουν πολιτικό κόστος και δεν επιβαρύνουν τα δημοσιονομικά. Θα μπορούσαν για παράδειγμα να καταργηθούν φόροι που δεν προσφέρουν τίποτα γιατί οι έχοντες τα κεφάλαια τους αποφεύγουν μέσω των εγκατεστημένων στο εξωτερικό τραπεζών με τις οποίες συναλλάσσονται και οι εγχώριες τράπεζες και χρηματιστηριακές χάνουν κεφάλαια και το κράτος έσοδα. Τέτοιοι φόροι είναι ο φόρος 0,15% στις πωλήσεις ξένων μετοχών, ο φόρος 40% στους τόκους εταιρικών ομολόγων, ο αυτοτελής φόρος 20% στο forex και 40% στα δομημένα προϊόντα, η παρακράτηση φόρου 20% για το 2010 και 35% το 2011 από καταθέσεις Ελλήνων στις χώρες εκείνες που δεν ανακοινώνεται ο κάτοχος διότι τα φυσικά πρόσωπα δημιούργησαν offshore στις χώρες αυτές. Πρέπει να παρθεί μία απόφαση. Ή να πιαστούν όσοι αποφεύγουν να τους πληρώσουν, πράγμα μάλλον αδύνατο, ή να καταργηθούν, προς χάριν της ανάπτυξης.