Και ενώ κρεμόμαστε, κυριολεκτικά, από το στόμα των Βρυξελλών και από το εάν οι ευρωπαίοι θα αποφασίσουν να μας βοηθήσουν τελικά ή όχι, καθώς η οικτρή πραγματικότητα είναι πως θέλουμε 20-25 δισ. ευρώ για να πληρώσουμε τα δάνεια που λήγουν τον Απρίλιο και τον Μάιο, κανείς ωστόσο δεν βλέπει πέρα από εκεί. Η ακόμη πιο δυσβάσταχτη πραγματικότητα έρχεται προσεχώς, και εάν σήμερα τρέμουμε τους επόμενους δύο μήνες, τι θα κάνουμε όταν σκάσει η... δανειακή βόμβα του 2011 και μέχρι το 2014, όπου τότε πραγματικά θα ζήσουμε τον τρόμο; Η τραγική εικόνα του 2010 είναι:

Συνολικές ανάγκες δανεισμού, 54 δισ. ευρώ (με τις δύο εκδόσεις να έχουν ήδη «μαζέψει» και μάλιστα με τοκογλυφικούς όρους, τα 13 δισ. ευρώ από αυτά). Γιατί, φέτος λήγουν ομόλογα αξίας 31 δισ. ευρώ, με το κόστος της ετήσιας πληρωμής τόκων να ξεπερνά τα 12 δισ. ευρώ και τις δαπάνες για χρεολύσια (απόσβεση του χρέους) να αγγίζουν τα 20 δισ. ευρώ. Κι όλα αυτά, την στιγμή που τα συνολικά έσοδα δεν ξεπερνούν τα 50-60 δισ. ευρώ. Δανειζόμαστε λοιπόν, με διπλάσιο κόστος από ότι οι Γερμανοί και με εξαπλάσιο σε σχέση με αυτό που δανείζονται οι ευρωπαϊκές τράπεζες, καθώς το spread ακόμη διατηρείται κοντά τις 300 μονάδες βάσης, όταν το 2007 δεν ξεπερνούσε τις 30! Το 2009 δανειστήκαμε με μέσο επιτόκιο 4,5%. Όταν το επιτόκιο διαμορφώνεται στο 6% περίπου σήμερα, αυτό το έξτρα 1,5%, σημαίνει πως για τα ομόλογα που απομένουν, κάθε χρόνο η χώρα πρέπει να πληρώνει 4 δισ. ευρώ επιπλέον σε τόκους, δηλαδή, περίπου το 1,6% του ΑΕΠ της.

Αναχρηματοδοτούμε διαρκώς τον παλαιότερο δανεισμό, με νέο δανεισμό, όλο και πιο βραχυπρόθεσμο, και με όλο και πιο μεγάλο κόστος. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής. ετών, είναι η συνεχής διόγκωση του χρέους. Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών, έχει σκεφτεί κανείς τι θα γίνει του χρόνου, ή το 2012 ή το 2013 ή το 2014, που πρέπει συνολικά να αποπληρωθούν 150 δισ. περίπου ευρώ (2010-2014) για ομόλογα που λήγουν σε κάθε ένα από τα επόμενα χρόνια και που είναι πραγματικά πολύ περισσότερα από αυτά που λήγουν που φέτος, την μαύρη αυτή χρονιά για την Ελλάδα;

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεύθυνσης Δημοσίου Χρέους του υπουργείου Οικονομικών, φέτος λήγουν ομόλογα 31 δισ. ευρώ, το 2011 άλλα 27 δισ. ευρώ, το 2012 επιπλέον 32 δισ. ευρώ, το 2013 26 δισ. ευρώ και μέσα στο 2014 συνολικά 32 δισ. ευρώ. Και φυσικά αυτά πoυ θα πρέπει να πληρώσουμε (ετήσιοι τόκοι, χρεολύσια, κ.τ.λ) είναι συνολικά πολλά περισσότερα. Ήδη οι εκτιμήσεις για το 2011, θέλουν τον δανεισμό να υπερβαίνει ξανά τα 60 δισ. ευρώ, ενώ η κατάσταση θα συνεχίσει να επιδεινώνεται, τουλάχιστον μέχρι το 2014. Μόνο σε ένα θαύμα μπορεί να ελπίζει η χώρα για να την βγάλει. καθαρή. Εάν αυτό το θαύμα έρθει εκ Βρυξελλών ή εκ ΔΝT, δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Αυτό που ξέρουμε είναι πως, προς το παρόν, δεν φτάνουν για να πληρώσουμε τα δανεικά, όχι μόνο ο 14ος μισθός, αλλά ούτε ο 13ος, ούτε ο 12ος, ούτε και ένα χρόνο απλήρωτοι να μείνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι.