Μπορεί να ακούγεται σαν ανέκδοτο αλλά είναι αλήθεια. Τα αποτελέσματα του stress test της UBS δείχνουν πως ούτε μία τράπεζα, δεν φαίνεται ότι θα αντιμετωπίσει πρόβλημα με τους κεφαλαιακούς της δείκτες. Όλες οι τράπεζες που παρακολουθεί ο οίκος – Lloyds, Barclays, RBS, HSBC, Standard Chartered, BBVA, Santader, Deutsche Bank, Credit Suisse, Intesa, Unicredit, BNP Paribas, Societe Generale, Credit Agricole και Nordea – περνούν το… κεφαλαιακό διαγώνισμα!

Ας μην ξεχνάμε και πως ήδη, τόσο η Γερμανία, όσο η Ισπανία, η Αυστρία και η Γαλλία, έχουν πει πως οι μεγαλύτερες τράπεζές τους, έχουν περάσει τα εγχώρια stress tests.

Η UBS διεξήγαγε ένα αρκετά απλό test, βασισμένο κυρίως στις εκτιμώμενες ζημιές από την πιστωτική αγορά – χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις πολλές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις χώρες της Ευρωζώνης. Πάντως χρησιμοποιεί το αμερικάνικο χαρακτηριστικό του haircut ύψους 3% σε όλα τα κρατικά ομόλογα.

Όπως και να ‘χει, το ζήτημα αυτής της δοκιμασίας από την πλευρά της UBS, είναι να αποδείξει το πόσο ανούσια και άχρηστα μπορεί να καταλήξουν να είναι αυτά τα stress tests, σε ότι αφορά την ικανοποίηση των ανησυχιών της αγοράς γύρω από τις ζημίες λόγω των κρατικών ομολόγων των αδύναμων κρίκων του ευρώ, των «κακών» δανείων και της υψηλής εξάρτησης από την ρευστότητα της ΕΚΤ.

Όπως τονίζει η UBS, σε αυτό το τεστ, εφαρμόστηκαν ακριβώς τα ίδια σενάρια για κάθε τράπεζα, ανεξάρτητα από ατομικές περιστάσεις, αν και ίσως και να μην αποτελεί τον καλύτερο οδηγό για την πραγματικότητα.

Ωστόσο, η UBS θέλει με αυτόν τον τρόπο να τονίσει πως ο αγορές αντί να ανησυχούν για τον κίνδυνο από την κρίση χρέους στους ισολογισμούς των τραπεζών, θα πρέπει να στραφούν στην χονδρική χρηματοδότηση που έχουν οι τράπεζες στους ισολογισμούς τους..

Όπως υπογραμμίζει, για να υπάρχει ουσία σε αυτά τα stress tests, θα πρέπει αυτά να προσπαθήσουν να απαντήσουν στο ερώτημα του πόσο όγκο χονδρικής χρηματοδότησης μπορούν να στηρίξουν οι ισολογισμοί των τραπεζών, υπό τις σημερινές συνθήκες.

Όπως εκτιμά η UBS, προκειμένου να στηρίξουν τα υψηλά επίπεδα χονδρικής χρηματοδότησης, οι τράπεζες μπορεί να χρειαστεί να αποδείξουν ότι διατηρούν δείκτες Core Tier 1, πολύ υψηλότερους από αυτούς που έχουν αυτή τη στιγμή οι περισσότερες τράπεζες της Ευρωζώνης. Με αυτό κατά νου, η δομή των ισολογισμών των τραπεζών γίνεται πολύ πιο σημαντική.

Και εδώ είναι που, έρχεται το τουρκικό παράδειγμα:

Η UBS επισημαίνει πως εάν τελικά η μεταβλητότητα στην αγορά του κρατικού κινδύνου παραμείνει μαζί μας για κάποιο χρονικό διάστημα, όπως άλλωστε ήδη το δείχνουν τα αυξημένα επίπεδα του χρέους και των ελλειμμάτων, τότε τα τραπεζικά συστήματα μπορεί να χρειαστεί να προσπαθήσουν να μειώσουν την εξάρτησή της χονδρικής χρηματοδότησής τους ακόμη περισσότερο. Και εδώ είναι που η UBS λέει « Κάν ‘το όπως η Τουρκία!»

Η δομή των ισολογισμών των τουρκικών τραπεζών είναι εντυπωσιακά απλή : οι καταθέσεις και τα ίδια κεφάλαια αποτελούν τα τέσσερα πέμπτα του συνόλου του ισολογισμού του συνόλου του τουρκικοί συστήματος.

Επομένως, οι τράπεζες της Ευρωζώνης πρέπει να αρχίσουν να κοιτάζουν λίγο το τουρκικό παράδειγμα, και λιγότερο τη δική τους πρόσφατη ιστορία.