«Πιστεύω, με βάση τις εμπειρίες που και χθες πάλι μάζεψαν οι συνάδελφοι μου αυτοπροσώπως στην Ελλάδα , στην διεθνή έκθεση στη Θεσσαλονίκη, ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί, ή όπως είπε και ένα από τα κορυφαία στελέχη του διεθνούς νομισματικού ταμείου φέτος την Άνοιξη στην Washington, το πρόβλημα μπορεί να λυθεί αλλά κάποιος πρέπει να το λύσει».
«Πιστεύω ότι ως προς αυτό είναι μεγάλη η ευθύνη της γερμανικής κυβέρνηση ως κυβέρνηση της μεγαλύτερης χώρας της ευρωζώνης και ως κυβέρνηση της μεγαλύτερης οικονομίας της ευρωζώνης. Έχω την αίσθηση ότι η κυρία Μέρκελ ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να γίνει και για αυτό είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος ότι θα μπορέσουμε να γίνουμε κύριοι και της δύσκολης τωρινής κατάστασης, αν διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, δεν χάσουμε την γενική εικόνα από τα μάτια μας και αν προσεγγίσουμε το ζήτημα με συγκεκριμένη ''βιομηχανική“ λογική».
Καταλαβαίνω τις δηλώσεις του υπουργού οικονομίας Ρέσλερ, ο οποίος είναι βέβαια συγχρόνως και επικεφαλής του κόμματος του, αν λάβουμε υπόψη ότι η αβεβαιότητα στον γερμανικό πληθυσμό είναι πολύ μεγάλη. Θα ήθελα όμως να αναφέρω, ότι μπορούμε μεν να μιλάμε για χρεωκοπία, αλλά όπως παραδέχτηκε και ο Ρέσλερ, κινούμαστε σε ένα νομικό πλαίσιο στο οποίο προς το παρόν και στο προβλέψιμο μέλλον δεν μπορούμε να κηρύξουμε τη χρεωκοπία ενός κρατικού οφειλέτη στην ευρωζώνη, γιατί πολύ απλά απουσιάζουν οι σχετικές νομικές προϋποθέσεις.
Χθες είχαμε εντατικές συζητήσεις με τους Έλληνες εταίρους μας, τον ΣΕΒ, με τους οποίους το κάνουμε αυτό εδώ και δώδεκα μήνες, καθώς και με τον αντίστοιχο υπουργό, τον κύριο Χρυσοχοϊδη. Διαπιστώνουμε μια αισθητή ώθηση στη χώρα αυτή, η οποία όμως δεν μεταφέρεται πάντα σωστά από τα δικά μας ΜΜΕ. Μια χώρα η οποία ομολογουμένως για μια ή δύο δεκαετίες έμεινε πλήρως πίσω από τις εξελίξεις. Και ένας δείκτης είναι για εμάς πολύ σημαντικός : Η Ελλάδα αύξησε στους τελευταίους 12 μήνες τις εξαγωγικές της επιδόσεις κατά 40 %, και αυτό χωρίς υποτίμηση αφού η Έλληνες δεν μπορούν να υποτιμήσουν το Ευρώ. Αυτό δείχνει ότι η ελληνική οικονομία και ειδικά ο ιδιωτικός τομέας θέλουν να βελτιωθούν.
Και επιτρέψτε μου στο πλαίσιο αυτό να σημειώσω ένα πράγμα : Η Γερμανία και η γερμανική οικονομία, χρειαστήκαμε αρκετά χρόνια μετά το 1999 για να αποκαταστήσουμε την ανταγωνιστικότητα μας. Χρειαστήκαμε πάνω από 5, 6 χρόνια. Και στην περίοδο 1989, 1990 είχαμε μια τελείως διαφορετική ιδέα όσο αφορά την δυνατότητα ιδιωτικοποίησης της οικονομίας της ανατολικής Γερμανίας. Νομίζω μόνο ότι χρειαζόμαστε νηφαλιότητα σε αυτήν τη συζήτηση. Η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας σε μια ολόκληρη οικονομία κάτω από δύσκολες συνθήκες, διαρκεί πάνω από 3, 5, μάλλον και παραπάνω από 10 χρόνια.