Εφόσον τελικά δεν καταστεί δυνατή η συνεννόηση μεταξύ των κομμάτων, και προκηρυχτούν ξανά εκλογές στα μέσα Ιουνίου για την ανάδειξη κυβέρνησης, σημαίνει ότι μέχρι τότε η τρόικα θα έχει «παγώσει» κάθε διαδικασία.
Δεν αποκλείεται μάλιστα η τρόικα να περιμένει να συναντηθεί πρώτα με τον νέο υπουργό Ενέργειας, και μετά να «ξεπαγώσει» τις διαδικασίες έγκρισης, κάτι που χρονικά σημαίνει ότι μπορεί να χαθεί και ο μήνας Ιούνιος.
Την ίδια στιγμή, τα μέτρα ρευστότητας στα οποία συμφώνησαν πρόσφατα τα υπουργεία Οικονομικών και ΠΕΚΑ –εν προκειμένω η επιστροφή στη ΔΕΗ 250 εκ. ευρώ από το τέλος ακινήτων μαζί με 110 εκ. ευρώ από το φόρο που κακώς είχε καταβάλει- εκτιμάται ότι δίνουν σε όλο το χώρο μια προσωρινή ανάσα ως τους πρώτους μήνες του καλοκαιριού.
Από εκεί και πέρα η χορήγηση του δανείου, αποτελεί απαραίτητη ένεση ενίσχυσης της ρευστότητας της αγοράς για το υπόλοιπο του καλοκαιριού, μέχρι να ληφθούν άλλα ριζικά και πιο βαθιά μέτρα στήριξής της, όπως έχει επισημάνει και η πρόσφατη μελέτη της Price Waterhouse Coopers που έγινε για λογαριασμό της ΡΑΕ.
Πέραν όμως της κατάστασης ακυβερνησίας, που κάποια στιγμή θα λάβει τέλος, κύκλοι της αγοράς διερωτώνται τι θα συμβεί, εφόσον σχηματιστεί τελικά ένα κυβερνητικό σχήμα με συμμετοχή της Αριστεράς. Και φέρνουν ως παράδειγμα τις πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες η τρόικα έχει θέσει σαν όρο για την έγκριση του δανείου, την αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος από την 1η Ιουλίου 2012.
Ποια κυβέρνηση με συμμετοχή της Αριστεράς θα λάβει μια τέτοια απόφαση ; Και αν δεν δεχθεί η όποια επόμενη κυβέρνηση να προβεί σε αυξήσεις τιμολογίων, πως θα αντιμετωπίσει από το φθινόπωρο, χωρίς το δάνειο των 350 εκ. ευρώ, το πρόβλημα ρευστότητας της αγοράς ;
Και οι γκάφες της τρόικας…
Στην κατάσταση που επικρατεί στην αγορά ηλεκτρισμού, αλλά και στον «ερασιτεχνικό» τρόπο με τον οποίο η τρόικα χειρίστηκε το όλο θέμα, αναφέρθηκε και ο Ευ. Μυτιληναίος, στη διάρκεια της χθεσινής γενικής συνέλευσης του ομίλου.
Όπως χαρακτηριστικά είπε, η ανάθεση στη ΔΕΗ, να εισπράξει το τέλος μέσω των λογαριασμών της, οδήγησε χιλιάδες καταναλωτές να μην πληρώνουν ούτε και το λογαριασμό ηλεκτρικού.
Σαν αποτέλεσμα, και με δεδομένο ότι η ΔΕΗ είναι ο μονοπωλιακός προμηθευτής ηλεκτρικής ενέργειας, η μείωση των εσόδων από τις πωλήσεις ηλεκτρικού, οδήγησε στο να μη πληρώνονται οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας και στη συνέχεια αυτοί να μην πληρώνουν τη ΔΕΠΑ για τις αγορές φυσικού αερίου.
Το ερώτημα που διατύπωσε ο ίδιος ήταν το εξής : Δεδομένου ότι για την επιπλέον φορολογία και τα χαράτσια, η κυβέρνηση ελάμβανε την έγκριση της τρόικας, και ότι όλοι οι παράγοντες της αγοράς έβλεπαν ότι έρχεται η κατάρρευση, πως είναι δυνατόν η τρόικα να μην το έβλεπε;