Οι ειδικοί επισημαίνουν πως η Ευρώπη στερείται ενός αξιόπιστου τείχους προστασίας για να καταπολεμήσει την κρίση, και αν χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα για να βοηθήσει την Ισπανία, ελάχιστα θα απομείνουν για την Ιταλία.
Η RBS σημειώνει πως διαφωνεί με τη λογική αυτή. Πρώτον, γιατί τα πρόσφατα βήματα στην τραπεζική μεταρρύθμιση, διατηρούν την κρατική δύναμη πυρός, με την εφαρμογή της κατανομής των βαρών στο τραπεζικό χρέος. Δεύτερον, γιατί η ιταλική οικονομία είναι λιγότερο μοχλευμένη, πιο διαφοροποιημένη και επωφελείται από τις υψηλότερες αποταμιεύσεις. Πάντως, όπως επισημαίνει ο οίκος, και οι δύο χώρες είναι άρρωστες: η Ιταλία χρειάζεται μια μακρόχρονη θεραπεία αποτοξίνωσης, και η Ισπανία επείγουσα οικονομική επέμβαση.
Η ιταλική και η ισπανική οικονομία έχουν μερικά παρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά η Ιταλία έχει περισσότερες δομικές αντοχές που θα την κάνουν σχετικά πιο ανθεκτική στην κρίση. Και οι δύο χώρες πρέπει να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Αλλά η Ιταλία επωφελείται από μια διαφοροποιημένη οικονομία με μια ευρύτερη βιομηχανική βάση, μικρότερες τράπεζες και πρωτογενές πλεόνασμα που βοηθά την δραστηριότητα αναχρηματοδότησης.
Από την άλλη πλευρά, η Ισπανία χρειάζεται μια διαρθρωτική μεταρρύθμιση των τραπεζών και την αλλαγή στη δημοσιονομική πολιτική, από την λιτότητα στην ανάπτυξη.
Το πρόσφατο μνημόνιο για τις τράπεζες είναι θετικό, καθώς αφαιρεί την seniority από τα δάνεια του ESM και υλοποιεί την κατανομή των βαρών - αντί να αφήνει όλο το βάρος των τραπεζών στο ισπανικό κράτος.
Αλλά από δημοσιονομικής πλευράς, οι χαράσσοντες πολιτική κινούνται σε λάθος κατεύθυνση, κατά την άποψή της RBS. Το νέο σχέδιο των 65 δις ευρώ λιτότητας από την κυβέρνηση Rajoy είναι φιλόδοξο. Ωστόσο, χωρίς την προώθηση μέτρων ανάπτυξης, τα μακροπρόθεσμα οφέλη του θα επισκιαστούν από την χαμηλότερη καταναλωτική ζήτηση και τις χαμηλότερες δημόσιες δαπάνες στο επόμενο διάστημα.
Η RBS εκτιμά ότι οι υποβαθμίσεις στην αξιολόγηση της Ισπανίας και των τραπεζών της θα χτυπήσουν την Ισπανία πολύ πιο γρήγορα από ότι την Ιταλία. Οι αναλυτές του οίκου εκτιμούν ότι στους επόμενους 3-6 μήνες θα υποβαθμιστεί σε junk από την Moody’s, η οποία επί του παρόντος την αξιολογεί μεBaa3 και με «υπό αναθεώρηση για υποβάθμιση». Η ανάλυση της RBS δείχνει ότι τα εταιρικά και τα τραπεζικά preads σε μια χώρα μπορεί να διευρυνθούν κατά 40% μετά την πρώτη υποβάθμιση της σε junk.
Σύμφωνα με έκθεση του IFR, η πλήρης διάσωση της Ισπανίας είναι πλέον εξαιρετικά πιθανή και η Ιταλία δέχεται τις ίδιες πιέσεις σε ότι έχει να κάνει με τις μετοχές, τα κρατικά ομόλογα και τις εκροές καταθέσεων. Το ταμείο διάσωσης της ΕΕ δεν έχει σε καμία περίπτωση τους απαραίτητους πόρους για να «εμπνεύσει» αισiοδοξία και ασφάλεια στην αγορά, και πλέον πολιτικά έχει έρθει η ώρα να υπάρξει περαιτερώ σημαντική και γενναία απάντηση, με την ΕΚΤ να αναλαμβάνει τα ηνία της σωτηρίας του μπλοκ του ευρώ, είτε μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης, είτε μέσω της χρηματοσοδότησης του ESM.
Όπως επισημαίνει το IFR, το πολιτικό και - τώρα – το χρημaτοοικονομικό χάσμα στην ευρωζώνη είναι κάτι το οποίο δεν πρέπει να επιτραπεί να συνεχιστεί, γιατί το τελικό αποτέλεσμα θα είναι να δημιουργηθούν oi ιδανικές συνθήκες έτσι ώστε μία χώρα να επιλέξει από μόνη της να φύγει από το ευρώ. Στην κορυφή τις λίστας των ανησυχειών και των πιθανοτήτων εξόδου, παραμένει φυσικά η Ελλάδα, η οποία για μία ακόμη φορά αναζητεί σωσίβιο για να μπορέσει να επιβιώσει άλλο ένα τρίμηνο.
Η Ισπανία είναι ξεκάθαρο πλέον ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να χρηματοδοτεί η ίδια τις ανάγκες της σε βιώσιμη βάση, και η Ιταλία βρίσκεται ακριβώς από πίσω της, προειδοποιεί το IFR.
Ωστόσο οι χαράσσοντες πολιτική επιλέγουν να χρονοτριβούν και αν μην αποφασίζουν να προχωρήσουν σε αυτό που πλέον είναι ξεκάθαρο για την Ισπανία – την κρατική διάσωση- και απλά επιμένουν στο να επισημαίνουν ότι η μόνη βοήθεια που χρειάζεται η χώρα είναι για το τραπεζικό της σύστημα, όμως οι αγορές κινούνται ταχύτατα προς την κατελυθυνση του να επιβάλλουν την κρατική διάσωση της χώρας νωρίτερα από ότι αναμένεται.