Σύμφωνα με τους Irish Times, ο κ. Στίγκλιτς επισήμανε πως η απάντηση που προτείνεται για την επίλυση της κρίσης, είναι η λιτότητα, η οποία «σχεδόν ποτέ δεν ήταν αποτελεσματική».

«Δοκιμάστηκε το 1929, το ΔΝΤ την δοκίμασε στην Ασία και τη Λατινική Αμερική. Κάθε φορά το μόνο που κατάφερε ήταν να μετατρέψει την κάμψη σε ύφεση, την ύφεση σε μεγάλη ύφεση».

Τόνισε πως ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι χαμηλότερος στην Ευρώπη απ’ ότι είναι στις ΗΠΑ και υπογράμμισε πως οι ΗΠΑ μπορούν να δανειστούν με σχεδόν αρνητικά επιτόκια.

Το θεμελιώδες πρόβλημα στην Ευρώπη είναι ότι το ευρώ είναι μια ελαττωματική νομισματική συμφωνία που δεν ανταποκρίνεται στις συνθήκες που χρειάζονται για την δημιουργία ενός κοινού νομίσματος. Κατά τον κ. Stiglitz, αυτό που χρειάζεται είναι μια δομική αλλαγή στην συμφωνία του ευρώ, κάτι που γίνεται τώρα, αλλά είναι πολύ αργά για τα οικονομικά της κατάστασης.

Κατά τον ίδιο, απαραίτητη είναι και η αναμόρφωση των τραπεζικών συστημάτων. Τάχθηκε υπέρ ενός κοινού ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, με κοινή εγγύηση, καθώς και της αμοιβαιοποίησης του χρέους σε όλη την Ευρώπη.

«Πρέπει είτε να υπάρξει περισσότερη Ευρώπη, ή λιγότερη Ευρώπη. Η παρούσα μέση κατάσταση δεν είναι βιώσιμη», τόνισε.

Σύμφωνα με τον κ. Στίγκλιτς, ο ευκολότερος τρόπος για να υπάρξει «λιγότερη Ευρώπη», θα ήταν να αποχωρήσει η Γερμανία, όμως αυτό μάλλον δεν θα γίνει. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η Ευρώπη πιθανότατα θα αντιμετωπίζει αναταράξεις για αρκετό καιρό ακόμα.

Όπως επισήμανε, ένα άλλο ανησυχητικό ζήτημα, είναι η αύξηση της ανισότητας στις μεγάλες οικονομίες, η οποία εντάθηκε από την κρίση.