Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο του Επιτρόπου Αλμούνια χαρακτηρίζει "ψευδείς" τους ισχυρισμούς ότι "οι εγγυημένες καταθέσεις δεν είναι ασφαλείς, βάσει απάντησης που έδωσε ο ίδιος ο Επίτροπος Αλμούνια σε ευρωβουλευτή".
Ειδικότερα, η ανακοίνωση αναφέρει ότι οι ευρωπαϊκοί κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις δεν προϋποθέτουν οποιαδήποτε συμμετοχή των καταθετών των τραπεζών στον επιμερισμό των βαρών τραπεζικών αναδιαρθρώσεων.
"Αυτό σημαίνει πως όταν μία τράπεζα λαμβάνει κρατική ενίσχυση, δεν απαιτείται η συνεισφορά ούτε των εγγυημένων καταθετών (κάτω από 100.000 ευρώ), αλλά ούτε και των μη εγγυημένων καταθετών (άνω των 100.000 ευρώ)" τονίζει η ίδια ανακοίνωση και προσθέτει ότι σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες κρατικών ενισχύσεων, ο επιμερισμός βαρών αφορά αποκλειστικά τους μετόχους και τους ομολογιούχους περιορισμένης εξασφάλισης.
Υπενθυμίζεται, επίσης, ότι η κοινοτική οδηγία για την εξυγίανση και τη διάλυση των τραπεζών (BBRD), ορίζει ρητά πως εξαιρούνται από την εκ των έσω διάσωση (bail-in, 'Αρθρο 38) οι λεγόμενες «εγγυημένες καταθέσεις» (κάτω των 100.000 ευρώ).
«Ως εκ τούτου, οι εγγυημένες καταθέσεις δεν θα υποστούν ποτέ οποιαδήποτε απώλεια», τονίζει η ανακοίνωση του Επιτρόπου Αλμούνια και προσθέτει πως αντ' αυτού, οι όποιες απώλειες θα καλυφθούν μέσω των Συστημάτων Εγγύησης των Καταθέσεων (Ταμεία Εγγυοδοσίας) ('Αρθρο 99).
Επιπλέον, η ανακοίνωση αναφέρει ότι έως ότου τεθεί σε ισχύ η οδηγία για την Εξυγίανση και τη Διάλυση των Τραπεζών (ΒRR), είναι αδύνατον να θιγούν οι εγγυημένες καταθέσεις αφού κάτι τέτοιο θα αποτελούσε παραβίαση της υφιστάμενης οδηγίας για το Σύστημα των Εγγυημένων Καταθέσεων (DGS), η οποία από το 2010 διασφαλίζει την προστασία καταθέσεων έως 100.000 ευρώ σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ ('Αρθρο 7 της Οδηγίας DGS).
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι την Πέμπτη, συμφωνήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το πλαίσιο σχετικά με τη διάσωση προβληματικών τραπεζών με ίδια μέσα (bail-in), το οποίο θα ισχύσει από 1ης Ιανουαρίου 2016. Βάσει αυτής της συμφωνίας, σε περίπτωση διάσωσης προβληματικών τραπεζών δεν θίγονται καθ' οιονδήποτε τρόπο οι εγγυημένοι καταθέτες. Όσον αφορά τους μεγάλους καταθέτες (άνω των 100.000 ευρώ), θα θίγονται τελευταίοι στη σειρά, μετά από τους μετόχους των τραπεζών, τους ομολογιούχους μειωμένης εξασφάλισης και τους πιστωτές αυξημένης εξασφάλισης. Ακόμα και στην ακραία περίπτωση που οι μεγάλοι καταθέτες (άνω των 100.000 ευρώ) θιγούν, πρώτες θα πληρώνουν οι μεγάλες εταιρείες, μετά οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τελευταία τα φυσικά πρόσωπα.