Πρόθεση της Ελληνικής πλευράς είναι να υπάρξει μια συμφωνία στη βάση ανάλογων που έχει συνάψει η Ελβετία με την Αγγλία, την Αυστρία και την Γερμανία (στην οποία ωστόσο δεν υπερψηφίστηκε από την Βουλή και ουδέποτε εφαρμόστηκε). Βέβαια, αυτές οι συμφωνίες έγιναν έπειτα από σκληρή πολιτική διαπραγμάτευση και με όπλο, τα στοιχεία για καταθέσεις από είχαν περιέλθει στις αντίστοιχες αρχές ασφαλείας των ενδιαφερόμενων χωρών για καταθέσεις ακόμα και μαύρου χρήματος.

Ουσιαστικά, πρόθεση της Ελβετίας είναι να διατηρήσει όσο γίνεται το απόρρητο των καταθετών της, όπου βέβαια στηρίζεται κι ένα μεγάλο μέρος της ευρωστίας των τραπεζών της. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με διεθνείς εκτιμήσεις που έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί η Ελβετία έχει χτίσει ένα υπεράκτιο χρηματοπιστωτικό σύστημα ύψους 3 τρισ. δολαρίων., ενώ μόνο οι Γερμανικές καταθέσεις το 2012 εκτιμούνταν στα 197 δισεκ. δολάρια.

Τι επιδιώκει η Αθήνα;

Το υπουργείο Οικονομικών, ιδανικά, θα ήθελε να επιβάλλει ένα σημαντικό ποσοστό φόρου, ακόμα κι αναδρομικά, (γύρω στο 15%-20%) και παράλληλα να αποκτήσει πρόσβαση στην ταυτότητα του κάθε καταθέτη, ώστε να γίνεται και έλεγχος για φοροδιαφυγή ή για διαδρομές «μαύρου» χρήματος.

Εναλλακτικά, θα επιθυμούσε, σε αντάλλαγμα μη αποκάλυψης του ονόματος του καταθέτη και του ύψους των χρημάτων που διατηρεί στην Ελβετία, επιβολή φόρου που μπορεί να ξεπεράσει και το 40%. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Ελβετικές τράπεζες κατηγοριοποιούν τους πελάτες τους και φυσικά ...αντίστοιχα χρεώνουν προμήθειες, σε περιπτώσεις που ο καταθέτης έχει μεγάλα ποσά και επιθυμεί τη διαφύλαξη της ανωνυμίας του. Αυτό είναι που θέλει να κτυπήσει η ελληνική πλευρά, καθώς εκτιμάται ότι αποτελεί κάλυμμα για αδήλωτα ποσά.

Τρία χρόνια παζάρια

Εδώ και τρία χρόνια είναι σε εξέλιξη πάντως η σκληρή διαβούλευση, που ξεκίνησε λίγο πριν τις αποκαλύψεις για τη λίστα Λαγκαρντ. Το ιδανικό σενάριο, που ωστόσο δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες βάσει των ως τώρα πληροφοριών για το επίπεδο ωρίμανσης της διαπραγμάτευσης, θα ήταν η συμφωνία να βρίσκεται στα πρόθυρα και να επισφραγιστεί την επόμενη Τρίτη, στις 4 Φεβρουαρίου, οπότε η Υπουργός Οικονομικών της Ελβετίας θα έλθει στην Αθήνα και θα συναντηθεί με τον ομόλογο της, Γιάννη Στουρνάρα.

Πάντως, το υπουργείο Οικονομικών κρατά... μικρό καλάθι. Οι φήμες για έσοδα της τάξης των 10-15 δις που κυκλοφορούσαν μέχρι προ ολίγων μηνών, δεν επιβεβαιώνονται. Προσφάτως μάλιστα ο ίδιος ο Γιάννης Στουρνάρας, σε έγγραφο του προς ενημέρωση της Βουλής, είχε χαμηλώσει τον πήχη των προσδοκιών δίχως να αναφέρει αριθμούς, ενώ διεθνείς οργανισμοί υπολογίζουν ότι το Ελληνικό Δημόσιο μπορεί να βάλει στο ταμείο του ένα ποσό μεταξύ 800 εκατομμυρίων- 1 δις ευρώ.

Παράλληλα με αυτήν την διαπραγμάτευση πάντως, η Ελλάδα ως προεδρεύουσα της Ε.Ε., έχει αναλάβει την συνέχιση παρεμφερούς διαλόγου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την μια κι από την άλλη της Ελβετίας κι αρκετών κρατιδίων, όπως το Μονακό και το Λιχτενστάιν, για την φορολόγηση των τόκων καταθέσεων και την παροχή πληροφοριών για ροή κεφαλαίων, στο πλαίσιο πάταξης της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.

Γιώργος Αλεξάκης